Naar Hénaménil

Het heeft af en toe flink geregend vannacht. Dat hebben we niet echt gemerkt, maar zagen het vooral aan de plassen water op straat vanochtend. We liepen over de passerelle (voetgangersbrug over weg en water) om een baguette te kopen.

Na koffie met een stukje taart (heerlijk!) hebben we brieven naar Nederland in mooie gele brievenbussen gedaan en zijn tegen kwart voor elf vertrokken. Het was druilerig. Niet koud, we liepen in korte broek, maar de regenjas moest af en toe bij sluizen wel even aan.

Bij de laatste fabrieken voeren we onder transportbanden door. Gek gezicht. En lekker fris is anders. Maar één van die fabrieken had een mooie oude “onderste” muur. Daarboven was iets lelijks gebouwd, maar waarschijnlijk staat de fabriek er dus al lang.

Mooie sluishuizen, daar doen ze niet aan.  Het zijn hokjes. Soms zagen we een voormalig sluishuis, maar met weinig sjeu. Wel grappig is dat we op meerdere plekken omgekeerde bloempotten op de schoorstenen zagen!

Het was heerlijk varen. Veel bochten, geen wier, geen onderwaterbomen, vaak prachtige vergezichten, we hebben genoten!

Bij écluse de Dombasle-sur-Meurthe (22) hadden we een oponthoud van een half uur. We werden netjes naar boven geschut, maar de deuren gingen niet open. Er waren twee Jean-Claudes van Envie in het sluishokje aan het werk met electriciteitskabels, dus we dachten dat er iets stuk was. Maar deze Jean-Claudes hadden geen verstand van sluizen.

Of ik aan de blauwe stang had geduwd? Ja natuurlijk, slimmerik, anders waren we toch niet naar boven geschut?

Ik heb gebeld naar de VNF, en even later kwam Jean Pierre er aan. Hij zorgde er voor dat de deuren open gingen en zwaaide ons uit. Tot onze verbazing kwam hij samen met nog een Jean Pierre bij de volgende sluis, gewapend met harken. Ze haalden wier uit het water. Niet dat er veel was, maar toch, mooie actie!

Vandaag zijn we vijf boten tegen gekomen, waarvan 2 huurboten. We hadden al gehoord dat het hier wat toeristischer zou zijn. Zou het daarom zijn dat ze meer aan wier-bestrijding doen? Er groeiden af en toe wel wat  waterplanten, maar veel en veel minder dan we gewend waren. Maar op de wal zagen we met regelmaat een berg wier liggen. We denken dat hier wel meer geweest is maar dat ze het actiever “maaien”.

Tegen kwart voor vier zijn we direct na sluis Hénaménil aan gaan leggen. Eigenlijk is het een wachtplaats voor de sluis, maar wie komt er nu nog langs? Nou, niemand dus. We liggen hier prachtig , bijna in niemandsland. De laatste buien gingen over en we hebben nog een hele mooie zonnige avond gehad.