We hebben weer een heerlijke dag gehad. Agréable zouden de Fransen zeggen. Tenminste, als zij net als wij bedoelen: aangenaam, prettig, heerlijk. Zo voelden wij het dus.
Want het was echt vaarweer. rokje en korte broek, hemdje, vestje uit en vestje aan. Hoewel de zon pas aan het eind van de middag echt doorbrak, was het de hele dag lekker warm. We werden uitgezwaaid door Grutte Bolle in Revin, en nu liggen we aan een lange steiger met een boot uit Kampen.
De route was geweldig. Vanochtend stond er geen zuchtje wind, dus de weerspiegelingen in het water waren bijna onecht.
Heel jammer: we hebben Les 3 Dames de Meuse gemist. Dat moeten enorm bijzondere rotsen zijn, zeer duidelijk te zien in de Maas. We hebben de écluse Dames de Meuse genomen en kwamen in een soort kanaaltje. Met veel bomen links en rechts. Waarschijnlijk hebben we ze daardoor gemist. Want in de elfde eeuw was dit lateraal kanaal er nog niet natuurlijk. En toen gebeurde het:
In 1080, in Hierges, dat ligt hier niet zo ver vandaan, trouwden de drie zonen van een leenheer met de drie dochters van de Graaf van Rethel. De dames schijnen erg mooi geweest te zijn, maar hebben lelijke namen gekregen: Hodierne, Berthe en Ige.
Wanneer de broers op hun eerste kruistocht gaan, zijn de dames hun ontrouw. De leenheer (schoonvader dus) kent geen genade en verandert de drie overspelige zussen in rotsen.
Dat hadden we wel eens willen zien, maar helaas, vandaag hebben we flink rondgekeken maar geen bijzondere rotsen gezien.
De sluis van Deville was niet agréable. Totaal niet. Dat hadden we kunnen verwachten, het woord devil zit er immers. Met sluishaak Buurtje en een tros hielden we de boot in bedwang, tot Buurtje wat verboog en los liet. Gelukkig had Hidzer de tros goed vast en konden we twee sluizen later Buurtje weer wat bijbuigen, maar dit was toch het enige niet-agréable-momentje van vandaag.
Gisteren hadden we een theorie bedacht over de samenhang tussen de sluisactiveer-palen. Met de télécommande moeten we immers de opening activeren, en in de sluis met een stang het echte werken van de sluis. We dachten de afstandsbediening-paal bakboord zou staan, de stang in de sluis ook bakboord zou zijn. Nou, dat klopt vaak, maar niet altijd. Een theorie van niets dus. Jammer.
We besloten niet in de stad te blijven, want het trok ons niet zo. Nog een uurtje verder zou een plekje zijn. Misschien niet het mooiste plekje tot nu toe, maar dat moest dan maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten