Nederland, maar dan met bergen en sluizen

 Zo’n dag  hadden we vandaag: als we de bergen en de sluizen even weg dachten leek het alsof we door de Luts, de Alde Feanen en de Weerribben voeren. Zó grappig!

De sluizen draaien hier van 9:00 tot 18:00 uur, dat is wel relaxed. Ze staan redelijk dicht bij elkaar, dus je hoeft niet om half zeven te gaan varen om de eerste sluis te halen. En als je een leuk ligplekje hebt gevonden, komt er ’s avonds ook niemand meer langs.

Wij zijn tegen kwart voor negen vertrokken en hebben vandaag 7 sluizen gedaan. Ajeto! De eerste kostte wat tijd, want de deuren gingen na het schutten niet open. Ik klom de wal op en meldde me via de intercom. Er zou iemand langskomen, en ja hoor, we hadden net ons tweede bakje koffie op toen er een wit autootje van de VNF kwam. Meneer dook in zijn hokje, drukte waarschijnlijk op een knop en ja: de sluisdeuren openden. Aan de andere kant lag een schip van een meter of 20 te wachten, waarschijnlijk ééntje van de Barge Association.

Na de volgende sluis, écluse de Donchery (39) kwamen we in een lateraal kanaal. Hier heet het de Dérivation de Donchery, en die was soms niet diep. Dertig tot tachtig centimeter water onder de kiel, dus we hebben héél rustig gevaren. Ook omdat er weer onderwaterbossen vlak naast de boot dreven/stonden.

Bij het dorp Glaire kwamen we in het Canal de Claire. Nou, hier hebben ze zich met  het graven ook niet zo enorm ingespannen. Weer hadden we erg ondiepe stukken, en er lagen veel dikke boomstammen, lange takken en soms hele bomen in het water.

Maar mooi was het wel!

Bij het stadje Sedan zagen we het eerste terras bij een huis waar meer dan 4 stoelen stonden. Het lijkt wel alsof hier veel twee-persoons huishoudens zijn, want we zien voornamelijk 2 stoelen per balkon of terras.

Trouwens, we weten niet of ze de huizen namen geven, maar dat zal dan niet zijn in de trant van “Huize Kalm en Rustig “of “Maison Bellevue” of zo. Eerder “Tussen trein en weg”, of “Entre Meuse et Train”. Ongelofelijk, hoe dicht de huizen op de weg of op het spoor staan.

We wilden niet in Sedan blijven liggen, want het was nog vroeg. De sluis dacht er anders over, want die was zóóó sloom! Ik stond al op de wal om naar de intercom te gaan, toen de deuren eindelijk toch open gingen.

Ha, in sluis 36 stond een meneer van VNF op ons te wachten. Nou, dat was ook nodig, want de blauwe stang ontbrak. Dus hij moest de boel zelf in gang zetten. De sluis heet écluse de Remilly-Aillicourt, en het kanaal dat daarachter lag Coupure de Remilly. Klinkt prachtig, maar het was geen leuk kanaal. Okee, anders waren we niet verder gekomen, want de Maas was kilometers lang niet bevaarbaar, maar dit kanaal zat over zijn lengte van ruim 5 kilometer vol met wier. Waanzinnig veel wier. Zowel aan de oppervlakte als onder water. En het erge is, dat het helder water is dus dat je al die slierten ziet.

Bijna op het einde van dit kanaal stond een oude keersluis. We hebben er midden in ’t vaarwater aangelegd om het wierfilter schoon te maken. Daar zat best veel rotzooi in.

Vol goede moed voeren we verder. De Maas lag soms hoger dan de vallei, dat was erg grappig. Er gingen twee zwanen heel lang met ons mee. Ze vlogen op als we er aan kwamen en landen weer in het water op een meter of 700 bij ons vandaan. Kwamen we weer te dicht bij, dan vlogen ze weer een stukje verder.

Mouzon, daar wilden we wel even liggen. Maar die had geen leuke kade. Eén en al beton, met campers bijna met de voorwielen in je boot, nee, daar hadden we geen zin in.

En dat was een goed besluit, want we liggen nu weer op een daalders plekje! In ons eentje, bijna in the middle of nowhere.  Aan de overkant van het water staat 500 meter verderop een boerderij. Vlakbij staat een picknicktafel, maar wie hier naar toe moet komen? Geen idee.

Maakt ook niet uit, we liggen hier heerlijk. Het waaide hier aan ’t eind van de middag wel flink, een dikke windkracht 5, maar nu is het weer bladstil.

Hoewel we ruim 7 uren onderweg waren, voelde dat niet zo. Het was weer een afwisselende tocht. Met prachtig weer, de hele dag zon. Ze snakken hier wel naar regen, dus wat ons betreft mag er vannacht wel een bui vallen. Maar het liefst wel morgen weer zo’n zonnige dag!