Naar Hesse

Oh, wat was het een heerlijk plekje, waar we vannacht lagen. Superstil! Vanochtend ontdekten we in de dauw op de bimini heel veel dode vliegjes. Eendagsvliegjes? We durfden ze er niet af te vegen, bang dat er vlekken ontstonden, maar toen de dauw verdampt was konden we ze heel gemakkelijk van de bimini afkloppen.

Vandaag hadden we geen doel. Ja, we wilden in Lagarde, waar een commercieel haventje was, een baguette kopen. Bij het haventje was een restaurantje, een kraan, er werden Locaboats verhuurd , en er zou een bakker zijn. Maar helaas, er was geen bakker meer.

Ja, elke dag stond er van 8:00 tot 9:00 uur een busje van een bakker uit een ander dorp, maar daar hadden wij niets aan.

Ha, het was nog wel grappig: we legden aan aan de kopse kant van een drijvende steiger. Die had geen kikkers of bolders, maar beugels. Dus ik stapte op de steiger om naar de punt te lopen, om de voorlijn door de beugel te halen. Maar oh, wat was dat een wiebelige steiger! Ik ging het laatste stukje kruipen, en Hidzer lag in een deuk! Ja, ik ook. Maar ik trilde als een malle, dus ben ook een stukje terug gaan kruipen voor ik weer durfde te staan.

Hidzer moest “zijn lijntje” ook even door zo’n beugel halen, maar hij stond even later ook enorm te trillen! En heeft de laatste meter ook heen en weer moeten kruipen. Ja, nu kon ik ook om hem lachen!

In plaats van baguette kregen we nu een fruitsalade als lunch. Minstens zo lekker!

Het voer heerlijk vandaag. Lekker warm en zonnig, en er was nauwelijks wier te bekennen. Ja, soms aan de oevers wat. Toch checkten we het wierfilter in elke sluis, maar dat bleek onnodig.  Ha, de sluizen gaven vandaag geen monotoon alarm wanneer de deuren open of dicht gingen, maar een bijna-vrolijk deuntje. Wij hoorden Marit er in: “Pake, Pake, Pake...”

We hebben vier sluizen gehad met een X in de naam. Zó grappig! Xures, Xirgange, Gondrexange en Xouaxange. Hoe je ’t precies uit moet spreken weten we niet, wij vinden het tongbrekers. Blij dat dat geen pech hadden en de VNF moesten bellen, haha! Bij Xirgange konden we geen dorpje ontdekken, maar bij de andere drie wel.

De Grande écluse de Réchicourt-le-Château was ook echt een grande! We gingen 15,70 meter omhoog. Gelukkig waren er glijstangen en een mee-glijdende grote bolder, dat scheelt heel wat werk. Het was echt indrukwekkend. En ook lekker dat we alleen in de sluis waren, dan kun je lekker je eigen plekje kiezen. We hoefden niet te wachten: de sluisdeuren gingen open toen we aankwamen en liet 2 boten uit, en we gingen vlot omhoog.

We bedachten dat we bij het eerste mooie plekje aan zouden leggen. Misschien weer na een sluis? Maar helaas: er kwam geen sluis meer vandaag. H’m. En geen mooie aanlegplekjes. We wilden niet bij een fabriek, niet vlak bij een weg, en voeren steeds maar door. En anderhalf uur later vonden we weer een superplekje: vlakbij het dorpje Hesse. Naast een fietspad, en verder is er niets.

Het dorpje Hesse is eigenlijk ook niets. Ja, ook hier worden Locaboats verhuurd, we zijn er wel 12 tegengekomen vandaag. Maar de bakker heeft brand gehad en het pand is dichtgetimmerd, en verder is er slechts een kale snackbar.

Maar dat geeft niet, morgen ga ik platbrood bakken. Ondertussen liggen we in het avondzonnetje te genieten van stilte.