geen moois, toch mooie dag

 We hebben vandaag vaak "nou ja!", "kijk dat eens", "moet je dit nou zien", "hoe bestaat het", gezegd, maar niet omdat we naar mooie dingen keken. Echt niet.

Vanochtend vertrokken we al vroeg, omdat om even over zeven vlak bij ons het kraanschip Cama ging liggen. Tja, en toen waren we dus wakker, en nou ja, dan maar lekker ontbijten. We hadden gisteren al bedacht dat we niet wilden fietsen in en rond Maastricht maar wilden varen vandaag. Dus om kwart voor acht ging de motor en en de trossen los.

Van passerende schepen aan de andere kant van de betonnen scheiding hebben we geen last gehad. Gisteren verbaasden we ons nog even over de vele vliegtuigen die gingen landen, maar daar waren we ook al gauw aan gewend. 

Na een uurtje kwamen we bij de sluis van Ternaaien. Maar omdat het hier al Wallonië is, zeggen ze écluse de Lanaye. Het klinkt veel leuker, dat is waar, maar Ternaaien en Lanaye lijkt toch helemaal niet op elkaar?

Met de Pasar uit Oudemirdum werden we geschut, maar het sluiten van de grote deuren duurde wel erg lang. Alsof er een storing was......  Maar goed, we kwamen 13,90 meter hoger uit dan we begonnen, op het Albertkanaal.

En daar zagen we de eerste Belgische berg. Een kleintje nog, maar wel mooi. 

 

En dat was eigenlijk ook het enige mooie dat we zagen vandaag. Oh nee, behalve 1 brug in Luik. Dat is de Brug van Fragnée, die in 1905 werd gebouwd voor de Wereldtentoonstelling in Luik. Hij heeft veel vergulde decoraties, onder andere hoog geplaatste engeltjes die op een trompet blazen. De zon scheen er mooi op, dus wij waren echt wel onder de indruk.

Ook waren we onder de indruk, maar dan even anders, van de saaie huizen, de verwaarloosde tuinen, de rommel, de oude meuk, dooie fabrieken, dooie huizen, dooie boten en ga maar door. In de voorsteden dus.

Maar in Liège zelf was het ook niet zo bijzonder. Zagen we een stel mooie panden, werd er weer een flat achter gebouwd. Werd iets niet bewoond, bleef het kaal en semi-vernield staan maar wordt niet gesloopt of opgeruimd.

Nou vooruit, deze dame mag blijven, die vonden we wel aardig.

Maar echt, we hebben in de ongeveer drie uren dat we in Luik (Liège) en haar voorsteden voeren, weinig moois gezien. Wel veel terminaal spul. En waarom het niet wordt gesloopt? Geen idee. 

Er was nog wel veel industrie actief hoor. Vooral zand en grind. En bio-gas. En langs het water een drukke straat, en even later hele hoge (echt hele hoge) betonnen wallen. Zou de Maas dan zó hoog komen te staan?

De sluis "écluse d'Ivoz-Ramet vergde ongeveer een uur tijd. Bijna een half uur wachten voor we erin mochten en de deuren sloten, en ongeveer een half uur om naar boven te worden getild. Het ging nogal traag. 

Maar we hadden geluk, want er lag slechts 1 vrachtschip te wachten, samen met ons. Stel dat je ook nog een schutting moet wachten, dan heb je een dingetje. Want een leuke wachtsteiger was er niet. Ja, het had gekund, maar de aardige schipper van dat vrachtschip lag er en liet zijn schroef erg vrolijk draaien.....

Nou ja, uit de sluis gekomen zagen we ons eerste mooie Belgische kasteel. Dachten we. Dichterbij gekomen bleek er brand te zijn geweest, dus het is nu een ruïne.

En toch was het een geweldige dag! We hebben veel mooie plaatsnamen gezien, en daar werden we vrolijk van. Zeg maar hardop: Oupeye, Cheratte, Jupille-sur-Meuse, Hermalle-sous-Argenteau, Engis. Zet er een muziekje onder en je kunt het Songfestival er mee winnen!

We liggen sinds half vier bij het dorpje Amay, direct aan de Meuse (de Maas). Met prachtig uitzicht. We zijn even naar de Delhaize geweest, hebben ook nog een jerrycan diesel gehaald (€1,99, dat zijn geen leuke prijzen), en hebben heerlijk de zon in de kuip gehad vanmiddag. Nu zien we veel lichtjes op de berg achter ons, het lijkt wel of het kerstmis is. Prachtig