naar Utrecht

Het was gisteren een stuk frisser, zomaar. Zestien graden, dat zijn we al een tijdje niet meer gewend. En toen we vertrokken begon het ook nog te miezeren. Dat was niet erg, maar het begon steeds meer op serieus regen te lijken. We hebben de weer-apps toch maar even bekeken, en ja: de hele ochtend zou het nat blijven.

We gingen het Maas-Waal-Kanaal op. Een ruim dertien kilometer lange verbinding tussen (hoe kan het anders) de Maas en de Waal. Aan beide uiteinden van dit kanaal staan sluizen, en we dachten die gewoon actief zouden zijn, zo op de grens van een rivier en dit kanaal. 

Maar nee, de eerste sluis, Heumen, stond open. Die staat in de regel open, tenzij het water op de Maas zó laag is dat het kanaal zou leeglopen. Vandaag was er dus niets aan de hand, beide "vaarstroken" hadden hun eigen sluis waarvan beide deuren open stonden.

Intussen was het behoorlijk aan het plenzen, het zicht werd wat minder, dus we besloten de buien af te wachten. Aan de wachtsteiger voor de sluis. We hebben koffie gedronken, en na een uurtje vonden we het genoeg opgeklaard om verder te varen. 

Bij Sluis Weurt, vlak voor de Waal, werden we geschut met twee vrachtschepen en een Belgische speedboat. Toen we tegen één uur de Waal opvoeren, bleek dat we mooi met de Gerja mee op konden varen. Gerja, door ons al direct Gerja-Mienjong genoemd omdat het een Groninger was, ging dezelfde kant op en met een beetje extra gas van ons hielden we 'm mooi bij.

Handig, want het was hartstikke druk! Zo rustig als het gisteren was, toen we in Nijmegen lunchtten, zo druk was het nu. In de bochten werd vaak de Blauwe Vlag gevoerd, dus we moesten elkaar dan stuurboord-stuurboord passeren. Geen probleem voor ons want op de Donau waren we dat slingeren wel gewend.

Op een gegeven moment voeren we zelfs met vier schepen naast elkaar. Wij werden van achteren ingehaald door een sneller varend vrachtschip, rechts kwam ons een Blauwe Vlag voerend schip tegemoet, en links voer een schip dat gewoon zijn eigen kant hield.

Maar alles verliep prima. Het was een kwestie van goed uitkijken en lekker hobbelen op de golven. En grappig: we kwamen de Nocht uit Drachten tegen. Er heten meer hondjes Fikkie dan er schepen Nocht heten, dus we hebben vrolijk naar elkaar gezwaaid.

Af en toe was er nog een spettertje, maar zoals beloofd door de weermannen bleef het verder droog. We gingen na twee uren op de Waal achter Gerja-Mienjong het Amsterdam-Rijnkanaal op, en direct de PrinsBernhard sluis in. Daarna deden wij het weer een tikje rustiger aan.

We kregen nog een complimentje van een Belgisch vrachtschip dat vanuit de industriehaven van Tiel ook het Amsterdam-Rijnkanaal op wilde. Gerja-Mienjong reageerde niet op zijn marifoon-oproep, wij wel. Hij zei dat onze collega weliswaar groter was maar niet luisterde. Nou Gerja-Mienjong, daar kun je het maar mee doen!

Het werd zowaar nog een prachtige zonnige avond. Tegen acht uur voeren we de Vecht op, tussen Oud Zuilen en Maarssen in. De wijk heet Op Buuren, dat klinkt wel grappig. Officieel is het hier misschien geen echte aanlegplaats, maar ach, er staat niet dat het niet mag, en we zijn nog steeds toerist.

Tegen kwart over elf werden we wakker door vuurwerkknallen (vreemde tijd), maar verder was het heerlijk rustig. 

Vanochtend, toen we keken op Vaarweginformatie.nl of er nog stremmingen zijn, stond er niets meer over de Spieringbrug bij Muiden. Vreemd! De hele zomer zou deze brug gestremd zijn. Is de zomer alweer voorbij dan?

Ik heb de brugwachter gebeld en ja: de brug draait weer als vanouds. Mooi! Daarna belde ik de werf van De Bruyn Watersportservice in Weesp, en kon een afspraak maken voor donderdag 7 september. Dan wordt de mast weer rechtop gezet. Joepie!

De naaste bewoners hier zijn best nieuwsgierig, dus we hebben best wat vragen beantwoord over de boot, de mast, de naam, onze bestemming, en zelfs "of we het leuk vinden, varen op een boot". Grappig!

Ik ben er in geslaagd een afspraak te maken voor vanmiddag bij een kapper. Het was even fietsen maar wel door een mooie omgeving. Jolanda is een pittige leuke vrouw, en vooral een mentaal sterke vrouw. We hebben lekker gekletst en ik zie er (volgens Hidzer) weer uit als mezelf. 

Vanavond hebben we het heel gezellig gehad met Neef Mark. Eerst borrelden we bij ons aan boord, en daarna fietsten we naar het centrum van Utrecht waar we aan de gracht heel gezellig zaten en aten bij Kartoffel. Op de rekening stond onderaan: Wenn du trinkst, stirbst du. Wenn du nicht trinkst, stirbst du auch. Also trinkst du. Ja, dat past wel bij studenten!

Na nog een bliksembezoek aan Marks kamer fietsten we door donker Utrecht weer naar huis. Op sommige stukken waren de lantaarnpalen uit of verdwenen (dat konden we niet eens zien), maar gelukkig had ik nog een klein zaklantaarntje in mijn zadeltasje, en Hidzer een achterlichtje, dus we zijn veilig thuisgekomen.