naar Klein Willebroek

Het was een stralende dag vandaag. We zijn gestart met het vullen van de watertank, wat Hidde erg interessant vond. Ook het passeren van schepen, vooral als er een autokraan op stond, vond hij leuk. Alles wat maar lijkt op kranen en graafmachines moet sinds hij in Nydri bij ons was benoemd en bekeken worden.

Toen de watertank vol was ontstond er een waterballet op het voordek. HIdzer stond op de wal en kneep de slang af en toe dicht, en wanneer er even later weer water uit kwam werd er gejuicht en ja, werden de kindjes ook nat. Een leuke manier om wakker te worden!

Hidde had geluk: aan de noordkant van Brussel waren heel veel bedrijven die zich bezig houden met laden of lossen van zand en grind. Vrachtschepen, vrachtwagens, kranen en bulldozers, we hebben ze allemaal moeten bekijken: "Pake, pake, páke! Kijk, kijk, graafmasjien!"

Een grote groep meeuwen vloog over ons heen, daalde op het water, steeg weer op, en Hidzer riep "niet poepen, vogels!" Dat gebeurde gelukkig ook niet, en dat was te danken aan Marit en Hidde die minutenlang keihard dat herhaalden.

Na de lunch ging Hidde weer slapen, met zijn twee speentjes, en Marit wilde het grootste huis bouwen. Dat was weer een leuk project. 

Zomaar tijdens het spelen begon ze een verhaaltje te vertellen, dat al vaak voorgelezen is door Anneke en Jan. Over een jongetje dat een ijsje mag kopen. Ze deed het helemaal uit haar hoofd, zó knap!

Vandaag deden we slechts één sluis, en we legden aan in Klein Willebroek. Aan een stadskade. Klein Willebroek is letterlijk klein, zonder supermarkt, zonder bakker (maar wel met een broodautomaat) maar we kunnen morgen wel even met het pontje over de Rupel oversteken naar het stadje Boom.

Wat Klein Willebroek wel heeft (dat had Hidzer al uitgezocht), is een klein maar geweldig speeltuintje. Een groot klim-bouwsel met een zand-centrifuge, een memory-spel, glijbanen, klimrek en zo, maar het hijsen van een emmer zand (en die weer leeggooien natuurlijk) was het allerleukst. Wat een lol, wat een actie!

Tijdens het eten koken is het betonnen muurtje naast ons versierd met stoepkrijt. Tekeningen en teksten, mensen weten dat wij hier zijn.

Na het eten zijn we weer naar de speeltuin gegaan. We hebben allemaal geklommen, gehesen (Hidde riep steeds "hijs de zeilen"), emmers gevuld, holletjes gegraven en vooral heel veel gelachen.

Weer aan boord hebben we alle vier gedoucht in de kuip. Niets bleef droog, maar oh, wat een plezier! Het was weer een Feestvakantiedag!

Het gedoe met de Waterwegenvergunning gaat nog even verder: ene Bart mailde dat ik de postcode verkeerd had ingevuld. De letters die wij in Nederland gebruiken horen niet in het invulvakje. Een foutmelding krijg je niet, maar het systeem accepteert het niet. Bart heeft het veranderd en ik zou nu verder kunnen. 

Maar mijn winkelwagen is leeg en ik moet vier (!) vergunningen, allen precies gelijk, betalen. Ja ja..... Ik heb Bart maar weer gemaild, nu met het verzoek om drie vergunningen te verwijderen. Wordt vervolgd......