Ze zijn er!

Tegen twee uur vanmiddag zouden onze logeetjes aankomen. We hadden alle tijd dus vanochtend. Ik had gisteren een kaart gekocht voor het sanitair. We betalen  hier 13 euro havengeld (zonder water en elektra), en om van het sanitairgebouw gebruik te maken kost  euro pp. En wat krijg je dan? 

Tja, sanitair dat in 2015 al niet eens modern was, maar goed: de douches waren ruim en warm.

Het was direct enorm gezellig, en ook alsof we elkaar gisteren nog gezien hadden. Anneke had appeltaart en een bus slagroom gekocht, en ik had (natuurlijk) ook al een taartje. Donderdag gemaakt, op weg hier naar toe. Een favoriet van ons, die lekkerder is als hij al twee dagen oud is. 

Hidzer had laatst in een supermarkt (Carrefour of Intermarché, dat weten we niet meer) een doosje met zes buisjes verschillende taartversiersels gevonden. Nou, dat was een succes! Marit maakte een waar kunstwerkje van haar stukje taart.

We zijn met zijn allen een stuk gaan wandelen over het haventerrein. De kindjes met de stepjes. We waren even bang dat deze te moeilijk zouden zijn, want thuis hebben ze steps met twee wieletjes voor, die dus stabieler zijn. Maar dat viel hartstikke mee. Het enige nadeel is dat ze niet blijven staan. Maar het voordeel is weer dat ze opvouwbaar zijn. Er werd met veel gelach en geroep heen en weer gestept, tot ze zagen dat er een speedboat in het water werd gelaten. Dat moest goed bekeken worden.

En kleine visjes, krabbetjes en mosseltjes, daar zijn ze gek op. Zoeken, kijken, vangen, kijken, je bent zo een half uur verder, haha!

Toen het begon te spetteren zijn we weer aan boord gegaan, voor een hapje en een sapje (en het speelgoed). Hidzer vond het een goed plan om de speciale biertjes die we van Leo en Astrid hadden gekregen te pakken. Het heet NOCHT, en komt van de brouwerij Diggelfjoer uit Boornburgum. Volgens de verpakking is het een "gouden, kruidig, fris licht moutig en fruitig bier", en dat vonden onze proevers ook. Een idee om het wanneer we thuis zijn te gaan kopen!

Het rode crossfietsje, op het voordek, had even aandacht nodig voor Marit er op kon. Het zadel was te hoog. Waarschijnlijk al jaren op dezelfde stand gestaan, dus zo goed als vastgeroest. Met WD40 en een paar halen van een ijzervijl kregen we het zadel goed op maat, en ons prinsesje fietste er vrolijk vandoor. Het was even wennen want haar eigen fiets is een mooie nieuwe meisjesfiets (roze) en dit een stoere Kidsjump met het stuur wat verder naar voren. Dat wennen ging supersnel en ze is er hartstikke blij mee!

 

De afgelopen dagen zagen we dat het restaurant, waar we bij liggen, met de lunch hartstikke vol zit en 's avonds tussen half zeven en zeven ook weer vol loopt. Ik had een tafel gereserveerd voor ons zessen, en we hebben er gezellig gegeten aan het grote raam met uitzicht op de Grand Large. Er was weliswaar geen kinderhoekje, maar Pake en Beppe hadden tekenspulletjes mee, dus we hebben ons niet verveeld en de kindjes waren heel lief.

Hidde vond de "wond" op Hidzers hoofd enorm interessant. Het was steeds "Pake botse mast hè Pake?". Gelukkig geneest het vlot, maar het begint nu vervelend te jeuken. Komt weer helemaal goed!