Pelt en omstreken

Het was een prima plek om te liggen, dit Kanaal naar Beverlo. Tot onze verbazing kwam er, toen we koffie dronken, een binnenvaartschip langsvaren. Hij paste nauwelijks onder de brug, en voer zo rustig dat we er niets van merkten. En even later nog eentje! Werd het toch nog druk op ons kanaal, haha!

Bij het vertrekken drukten ons we af van de wal, want we lagen wat in de blubber. Op het Kanaal Bocholt-Herentals was het hartstikke rustig, we zagen slechts een paar fietsers en één vrachtschip. 

Wel een paar bunkers. Die zijn gebouwd om de Duitsers tegen te houden. Ooit stonden hier aan de kanalen 44 van deze (kleine) bunkers, maar er zijn er een stel vernield in de oorlog, en nu zijn er een paar bunkers ingericht als slaapplaats voor vleermuizen. 

Al gauw kwamen we in Pelt terecht, nou, aan de kade van Neerpelt. Het hoort bij Pelt maar dat ligt een paar kilometer verderop. Een meneer vroeg hoe we de mast omhoog doen, en of we ballast aan boord hebben. En ander kwam er bij en vroeg of we op de boot slapen. Wij probeerden niet vreemd te kijken, maar begrepen gelukkig snel dat slapen hier wonen betekent.

We fietsten naar de Tourist Info in Pelt. Dat heet hier niet zo, en veel info gaf mevrouw ook niet. De VVV, of Tourist Info, zoals we veel gewend zijn en waren, zit in deze streek in het stadhuis.

In Herentals heette het Dienst Cultuur en Toerisme, en die wilden op maandag geen toerist helpen, en stuurden ons op een woensdag op pad met een saaie wandelroute. Met gesloten gebouwen. 

In Geel vonden we de Dienst Toerisme en Stadsanimatie in een gebouw zonder franje, want de vlaggen "waaien telkens om en de meeste mensen kennen onze openingstijden". De brochure kostte 3 euro maar was het niet waard. Geel was een bezoek wel waard.

En hier, in Pelt, moesten we zijn bij de Vrijetijdsbalie. Mevrouw had geen wandelroute voor ons, want "hier zijn geen interessante oude gebouwen". Maar potverdorie, bij de ingang vonden we een handig stadsplattegrond en een leuke folder over de jaarlijkse en vooral grote foto-expositie. En ook nog een heus boek over allerlei activiteiten in de omgeving. H'm, mevrouw is duidelijk niet trots op haar stad en niet geschikt voor haar functie. 

Op weg terug naar de boot zagen we allemaal "Nederlandse" winkels: Jumbo, AH, Gamma, Kruidvat, Hema, en nog een stel andere. Alsof we al bijna thuis zijn......

We liggen niet aan één van de vingersteigers (zes ligplaatsen) maar aan de kade, vlak bij de campers. Een prima plek. Vrachtschepen houden zelfs in, dat hebben we nog niet vaak meegemaakt! We moeten hier 6 euro per nacht betalen, dat is inclusief elektriciteit. Okee, het lastige is dat je naar de bakker moet om een muntje te halen (wanneer je een stukje van je ticket af scheurt) voor de afvalcontainer. Zowel campers als boten mogen hier twee dagen liggen, dat schijnt goed gecontroleerd te worden ook. 

Vandaag zijn we gaan fietsen. Met behulp van dat ene boek en de site over knooppunten hebben we weer een flinke en vooral mooie route gevonden. Tegen de zestig kilometer, maar dat merkten we niet eens. 

Eén van de bossen bleek een naaldbos te zijn, waarvan de bomen tientallen jaren geleden waren aangeplant voor de productie van mijnhout. Maar doordat de mijnen sloten zijn deze bomen nooit gekapt. Nu is er een bosbeheerplan dat er voor zorgt dat kleine inheemse bomen ook genoeg licht krijgen om te kunnen groeien. Maar ook fietsten we door een "laat de natuur zijn gang maar gaan" bos, wat lekker rommelig aandoet.

Het hoogtepunt was ook weer letterlijk een hoogtepunt: er is een fietspad van 700 meter lang, waarbij je in twee cirkels tot op meer dan 10 meter hoogte komt. Dus tussen de toppen van de bomen. Hartstikke leuk! Het heet "Fietsen door de bomen", en dat gevoel krijg je er ook van.

Even verderop (nou, een flink aantal kilometers) kwamen we weer langs een kunstwerk van de Nederlander Will Beckers. Eerder zagen we al een project van hem dat nog niet klaar is, House of Nature, en nu troffen we "de boom in", gevlochten van heel veel wilgentakken. Al in 2011! Je blijft er naar kijken, zó knap en mooi gedaan!

Heel veel banken of picknickplekken waren er niet onderweg, maar bij het hoge fietspad was een creatief bouwsel van gestapelde boomstammen waar we lunchten. En vanmiddag, precies toen we er aan toe waren, zagen we een bordje dat er een ijshoeve was. Daar hebben we lekker gezeten en gesmuld. Trouwens, tussen Hidzers bolletje speculoos en mijn bolletje praliné zat niet zoveel verschil in smaak, maar beide waren erg lekker.

Voldaan kwamen we weer thuis, aan boord. Weer maakten we het niet laat buiten, vanwege de muggetjes. Dat is een beetje jammer. Volgens de camperaars komt het door het water, volgens ons door de bossen......