afscheid Wim

Marit had gisteren een onderzeeër ingekleurd en knap uit geknipt. En ze tekende twee hartjes, die ook nog uitgeknipt werden. Dat kregen we mee als kadootje. Ze vond het niet leuk dat we weggingen, maar omdat we naar Welmoed en Ids zouden werd het geaccepteerd. Samen met Hidde (hij op de loopfiets en Marit op de step) hebben we haar naar school gebracht. 

Thuis zochten we flink mee naar Jans sleutels. Niet te vinden. Hij fietste naar zijn kantoor, misschien had hij ze daar laten liggen gisteren.

Hidde vond het helemaal niet leuk dat we vertrokken. Tranen met tuiten!

Maar ja, soms moeten dingen gebeuren, en afscheid nemen is nooit leuk. Tegen half elf waren we in Burgum, waar we een vrolijke Oerpake en Oerbeppe troffen. Het gaat heel goed met ze! Er kwamen twee dames van de Thuiszorg om Oerpake’s teentje te verzorgen, en er kwam een mevrouw om zijn bloed te controleren, en alles was okee.

We hebben heerlijk gekletst, de tijd vloog om. Via de Jumbo (voor Nederandse kaas, afbakbroodjes en chips), de Mitra (jenever) en de FOV (voor schroefasvet) zijn we naar het pontje naar het Starteiland van het Sneekermeer gegaan. Daar hebben we in de zon geluncht en een powernap gedaan.

Om even voor drieën waren we bij het crematorium. Op de P troffen we Nelleke en Mentje. Nelleke en Leen lagen met de boot op Terschelling. Het condoleren was een tranentrekker, maar het was goed. De Brouwertjes wisten dat we kwamen en toch was het een soort verrassing.

Bij de nazit kletsten we met Watze en Bonny, Leo en Astrid, Durk en Ria en natuurlijk ook met de hele familie B. De bedankkaartjes die uitgedeeld zouden worden stonden nog in een auto, maar wij kregen alvast eentje mee. Een prachtige foto, die ook op de rouwkaart stond. Maar dat wisten we niet, want Leo had ons een foto van de binnenkant gestuurd.

Ach, en zo leuk: van Leo en Astrid kregen we biertjes met NOCHT er op! Wat zijn het toch leuke mensen, wat hebben we het met ze getroffen. En de buurt ook, want Leo kan ook bij de Brouwertjes niet stuk.

Het was al na etenstijd toen we in Elahuizen aankwamen. Maar omdat Stef er nog niet was en later zou komen, kregen we zijn portie van de Gadogado. De rijst en frikandellen werden opgewarmd, en we hebben er heerlijk van gegeten!

Wij kletsen bij met Heidi en Ruud, Maaike bracht de kindjes naar bed, Stef zette de Airfryer voor zichzelf aan, en daarna zijn we naar het voorhuis gegaan, waar we tot laat hebben genoten van hapjes en sapjes en heerlijk hebben zitten kletsen.