vrijdag 30 juni 2023

Epernay, dag 2

In ons dorpje, Cumières, is niet zo veel te beleven. Er is een bakker, er zijn wel zes wijnhuizen (champagnehuizen), en er is een rondvaartboot. Die boot vaart elke dag twee keer. En voor zover we hebben gezien, worden de gasten met één of twee touringcars gebracht.

Vorig weekend is er een dorpsfeest geweest, met muziek, met een kinderkermis en een enorm kampvuur. De versieringen (bloemen in knalblauw en geel), waarvan we eergisteren dachten dat het iets met de Oekraïne te maken had, hangen er nog steeds. 

Maar we liggen hier prima, achter een grote betonnen champagnekurk, die auto's van het fietspad moet weren.


Vandaag hebben we gewandeld tussen de wijnranken. We hadden een mooie wandeling gevonden op het internet, waarbij aangegeven werd dat we fantastische uitzichten zouden krijgen, maar dat het wel een pittige tocht zou zijn.

Nou, dat was ook zo. Het was heuvel-op en heuvel-af. Zelfs in de stad was het pittig, we namen verschillende trappen voor we de eerste druiven konden zien. Maar het was geweldig!

De druiven zijn nog klein, maar ze hangen al in flinke trossen. We liepen over asfaltweggetjes en onverharde paden, langs gaarden van verschillende eigenaren. 


Sommige percelen waren helemaal van onkruid ontdaan, maar we zagen ook gaarden waar ze nog met hun schoffelmachine door moesten. En soms was er vlak langs de wijnstruik geschoffeld, en in het midden op de paadjes niet. 

We werden na elke klim beloond met mooie uitzichten. Op de wijngaarden, zo ver als we konden kijken. Mooie luchten ook. De wijngaarden waren niet zo groot, en de rijtjes druivenstokken stonden steeds in een andere windrichting. Dat zal wel met het voorkomen van erosie te maken hebben, en misschien ook met de vorm van het perceel. Want alle takken van de wijnplanten worden vastgebonden aan draden, die op spanning worden gehouden door palen. En hoe minder rijen, des te minder eindpalen (die een flink eind scheef de grond in moeten) je nodig hebt.


Natuurlijk namen we ook een paar keer de verkeerde afslag. We maakten al grapjes als : bij de volgende roze rozenstruik links, en bij de tweede rode rozenstruik rechts. Want bij heel veel percelen stonden rozenstruiken.

Nee, niet als wegwijzer voor ons, maar wel als signaalstruik voor de wijnboer. We hebben gisteren geleerd dat de roos veel gevoeliger is voor schimmels dan een wijnplant, en ook bladluizen worden eerder door een roos dan door een wijnplant aangetrokken. Dus ziet de roos er niet zo best uit, dan moet de wijnboer iets doen.


We hebben de totale wandeling van 15,3 kilometer niet helemaal gedaan. Ongeveer halverwege zagen we een dal voor ons, en ook weer een heuvel, en geloofden het wel. We namen een lekkere picknickpauze en kortten onze route wat in.

Bij bijna het laatste veld zagen we een enorme groene champagnekurk. Daar is een boomsnoeier even mee bezig geweest. Zou hij al een flesje Champagne gehad hebben? Wij vonden de kurk wat scheef staan......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten