Nocht op reis: rustdag in Tournus

Het dorpje Tournus was hartstikke rustig vannacht. En het was praktisch overal donker. Voor ons een prima plek om te liggen dus. We hadden gisteren al besloten om vandaag een echte rustdag te houden. Even bijkomen van de jetlag, haha!

Na het ontbijt hebben we de onderzeeër van Marit opgeplakt. Op de deur van de natte cel, zodat we 'm heel vaak zien.

Het is de hele dag heerlijk warm geweest. We hadden al heel vroeg de schaduwkleedjes opgehangen, en zaten voornamelijk onder de bimini. Af en toe kwam er een boot langs, zelfs een keer een vrachtschip, en af en toe een Rivercruiser.

Even verderop aan de kade zagen we vanochtend een paar witte partytenten staan. Zou er weer markt of brocante zijn? Nee, het was iets van de hengelsport. Een zwembad met vissen waar kinderen konden hengelen, een paar verkopers met heel veel hengelsportartikelen, en een stand van de Franse visbond, waar je kon oefenen in het binnenhalen van een gevangen vis. Als een Wii-spelletje. Op jouw actie met een hengel reageerde een vis op een beeldscherm. Leuk!

We raakten aan de praat met de meneer hiervan, die nog een drupje Nederlands bloed heeft, en aan de hand van een kleine folder kwamen we er achter dat we in Lyon meervallen hadden gezien. Die grote vissen. In het Frans heten ze Silure-Glane, en het zijn carnivoren.

Ondanks dat dipten we met regelmaat even in het water van de Saône, zo warm was het. De zwemladder bleef braaf hangen, het was heerlijk om zo even af te koelen.

Maar vanaf half vier zagen we her en der donkere wolken. Eigenlijk rondom ons. Eerst in de verte, maar het kwam wel dichterbij. We haalden de schaduwkleedjes naar binnen, en deden tegen kwart over vier de ramen dicht.

Want toen begon het flink te onweren en enorm hard te regenen. Zelfs met wat hagel erbij! Ook waaide het kort maar hevig.

Dat duurde ongeveer anderhalf uur. Niet dat het anderhalf uur pijpenstelen regende, maar droog was het niet. Vanaf de stoep boven bij de straat stroomde water naar de Saône, en ook door de afwateringsbuis kwam het. Dat was al heel snel na het begin van de bui. Alsof het water nergens anders naar toe kan.

In de stromende regen hadden we ook een poosje slecht zicht. Een Rivercruiser bleef wel tien minuten midden op de Saône drijven, en legde daarna aan. Of de schipper nu de matrozen een nat pak wilde besparen of dat hij het te gevaarlijk vond om door te varen weten we niet. Maar even later werden passagiers in drie bussen naar het schip gebracht. Dat ligt er trouwens nog.

Het voordeel van zo'n bui is dat alles er weer lekker van op frist. En wat afkoelt. Het was echt lekker om vanavond even de stad in te gaan. De stadswandeling, ook hier met driehoekjes aangegeven, was leuk, al was er wel minder duidelijke informatie.

Van de zeventiende-eeuwse huizen was niet zo heel veel meer origineel, maar dat is natuurlijk best logisch.

We vonden de Saint Philibert Abdij van buiten niet zo mooi. Sober, stoer, zonder versierselen. Maar binnen, waar het woord soberheid uitgevonden leek, raakten we wel onder de indruk van de enorm hoge ronde zuilen met de nog gave gewelven.

Smalle, soms erg smalle straatjes waar nauwelijks zonlicht kwam. Af en toe kreeg je er bijna een claustrofobisch gevoel van. Je kunt slechts voor of achteruit, en je moet er niet aan denken dat er een heleboel mensen hetzelfde willen......