warme en regenachtige dag op kilometer 87

Ondanks dat er onweer en regen werd voorspeld zijn we toch vertrokken. De waarschuwingen die we bijna dagelijks krijgen lezen we, we zoeken ook ligplaatsen op, maar ach, we zitten in het binnenland. Dat voelt toch anders dan op zee.

Het was weer heerlijk varen, op de Marne vol bochten. Elke keer weer was het een verrassing: hoe zou het er na de bocht uit zien? Nou, soms een heuvel, soms veel bomen, soms zomaar weer een bocht, soms een brug, vaak mooie doorkijkjes tussen de bomen aan de oever door, het vaart echt leuk hier.

 

We hadden bijna visserslijnen overvaren: vanaf de linkeroever, tot in de bosjes rechts, had een visser twee lijnen gegooid. Hij zat in een tentje dertig meter verderop. We minderden vaart en moesten zelfs achteruitslaan, en de visser begon als een malle zijn lijnen binnen te halen. Het bleken er ook nog drie te zijn ook, ze raakten door zijn actie in de knoop. Jammer, maar wel eigen schuld.....

De wolken werden dreigender, Windy had ons verteld dat tegen 11:00 uur een onweersbui over zou komen, het werd zwoeler en warmer, dus we besloten om bij de volgende sluis te gaan liggen.

Terwijl de laatste lijn nog goed vastgelegd moest worden begon het al te spetteren. Meer just-in-time kunnen we het niet maken!

We zijn hier blijven liggen, want tussen de buien door (de eerste onweer van vanochtend was het ergst, de rest viel wel mee) was het prachtig weer. Op dit verlaten plekje waar niemand komt hadden we het rijk alleen. Heerlijk!