dagje Lagny-sur-Marne

Vanochtend, toen we weer buiten zaten te ontbijten, kwamen er twee containerschepen langs. Indrukwekkend groot voor de Marne. De sluizen zijn hier steeds 45 meter lang en 7,8 meter breed, een stukje langer en breder dan op het Canal entre Champagne et Bourgogne. (35 meter bij 5,20 meter). Dus de schepen zijn daarop aangepast.

Hoewel deze containerschepen niet zo'n groot zijn als die op het PM-kanaal of op zee, waren we heel blij dat we ze gisteren niet tegengekomen zijn!

De overdekte markt wordt hier drie dagen per week gehouden. Op woensdag, donderdag en zondag. We vielen dus met de neus in de boter. Bijna letterlijk, want hier werd enorm veel boter aangeboden. Je kunt het per kilo kopen zelfs. Niet goedkoop, maar wellicht erg lekker. 

Kleding en boeken en zo werden door losse kramen, buiten, verkocht. Binnen was het allemaal eten. Echt van alles! Ook verbazend veel vlees, en dan ook nog tongen, staarten, poten, snuiten (varken) en hersenen.

We kochten een Baguette Tradition, twee stukjes kaas en fruit voor een lunch-picknick. Zin in veel klimmen hadden we niet, dus we zochten het fietspad naar le Canal de Chelles (waar we morgen gaan varen) op.

Het eerste deel was nauwelijks een fietspad te noemen. Het leek een hele lange en smalle 1000-stukjes puzzel, waarvan er veel stukjes ontbraken. Maar later werd het beter, en we hebben een heel eind lekker gefietst. De Marne hebben we ook nog gevonden, en daar hebben we geluncht op ons picknickkleedje. Gelukkig bleken de pas gekochte aardbeien nog heel.

Aan het eind van de middag hebben we de stadwandeling "au fil des clous" gelopen. Dat werd een wandeling vol met gekke feitjes. We hebben ons prima vermaakt. Het begon al bij de naam van de wandeling. Want betekent de naam van de wandeling "over de doornen" of "over de nagels"? De dame van de Tourist Info kon ons er niets over vertellen. Wel dat ronde koperen wegwijzers in de trottoirs zijn verwerkt. 

En in de folder staat dat in de vlag van de stad onder andere een Heilige Nagel (waarmee Jezus gekruisigd zou zijn) is afgebeeld. Die spijker zou zijn aangeboden aan Lagny door Koning Robert le Pieux.

Maar in een boek lazen we dat het over een doorn zou gaan, uit de doornkroon van Jezus. Ook door die zelfde Robert geschonken aan de stad. Zeg het maar. Dat ding op de vlag lijkt meer op een spijker (nagel) dan op een doorn. Trouwens, die Robert was een aparte man destijds. Hij leefde van ongeveer 972 tot 1031. Vanaf 996 was hij Koning van Frankrijk. Dus nog maar 24 jaar oud. 

Hij was daarop voorbereid, want zijn vader, Koning Hugo, had hem in 987 als medekoning benoemd, om de kansen op het worden van Koning zo groot mogelijk te maken. Toen was onze Robert nog maar vijftien!

Robert wilde trouwen met ene Bertha. Dat mocht niet van de kerk en van zijn vader omdat ze in de zesde graad familie waren. Hij moest van zijn vader trouwen met Suzanna, in 989, met toen 37 was, dus 20 jaar ouder was dan Robert. 

Lang verhaal kort: Hugo stierf na zeven jaar, Robert werd Koning en scheidde van Suzanna, om te trouwen met Bertha. Dat mocht natuurlijk nog steeds niet van de kerk dus werd hij geëxcommuniceerd. Uit de kerk gezet. Maar ja, de koningen destijds hielden van landje-veroveren, en toen hij het Hertogdom Bourgondië wilde innemen bleek dat huwelijk met Bertha toch een obstakel. Dus hij scheidde van haar en trouwde met Constance. Dat was een slecht huwelijk dus hij hield gewoon openlijk de relatie met Bertha levend.

Maar hoe dan ook, het was een leuke stadswandeling. We zagen heel veel mooie Franse balkonnetjes. Op de laatste foto staat het balkon waar de nanny van de zoon van Napoleon I haar laatste dagen sleet. Weer zo'n gek feitje.

En nog eentje: volgens een wet moesten de dames die kleding wasten in de openbare wasplaats in stilte werken, maar daar hielden ze zich niet aan. 

De oude kerk Eglise Saint-Fursy heeft een mooie gevel, maar wordt nu verwaarloosd. Gek toch? De oorzaak lag in een wetje tijdens de Franse Revolutie: elke gemeente mocht slechts één kerk hebben. En ze kozen voor een andere. En nog een feitje: Koning Lodewijk IV had ruim een eeuw daarvoor, in 1683 een altaarstuk met gouden kolommen gedoneerd. Die staat intussen in die andere kerk, de Eglise Notre-Dame-des-Ardents. 

Deze église staat even verderop en ziet er aan de buitenkant maar saai uit. Het heeft wel een enorm hoge deur, die openstond.

De volgende deur klemde nogal, maar toen we binnen kwamen..... Oh, wat een kleur! Paars, de hele kerk was paars!

Het was geen paars marmer of zo, nee, de kleur ontstond door de glas in lood ramen op de eerste verdieping. Volgens ons zijn het de jongste ramen, na de zoveelste renovatie, en niet de mooiste.

We waren weer in ons eentje in de kerk, dus we pakten de folder en het boek er even bij. We lazen dat die doorn (die Heilige Doorn) of die spijker (Heilige Nagel) die Koning Robert II had gedoneerd aan deze kerk, is verloren geraakt tijdens plunderingen door calvinisten in een godsdienstoorlog. Ze (folder en boek) zijn het niet eens over wat het is geweest, maar wel dat het nu verdwenen is. 

Leuker was het nieuws over Jeanne d'Arc. Die heeft hier in 1430 met een paar vriendinnen gebeden voor een overleden jongetje. Het kind was al drie dagen dood maar opeens leefde het weer. Tuurlijk..... Mede hierdoor werd ze heilig verklaard. 

Dit vonden we ook apart: bij de deur, nogal hoog, was een beeld of buste of nog iets anders, met een kleed er over. Zo leek het tenminste. Er onder stond dat het ter herinnering was aan priester Jacques Pasquier die hier in 1730 geboren en gedoopt was, en in 1792 in Meaux in de gevangenis is vermoord.

Met onze hoofden vol met rare feitjes gingen we weer aan boord. We waren blij dat we gisteren weer teruggevaren waren, want Lagny-sur-Marne was veel leuker dan we hadden verwacht.