naar Lagny-sur-marne op kilometer 151,7

Eergisteravond regende het weer wat maar gisterochtend was het bladstil, en om half acht al 24 graden. Het ontbijten in de kuip, met al vroeg een zonnebril op, verveelt ons nog niet. We begrijpen goed dat veel Nederlanders met kruisers hier hun vakantie vieren. Veel gratis of goedkopen aanlegplaatsen (de meeste havens zijn niet bijzonder maar dat moet je dan maar voor lief nemen) en een prima klimaat. 

Uitgezwaaid door ons ijsvogeltje (we zien hem/haar al een paar dagen) vertrokken we. De sluis had een groot bord op de deur dat er gewerkt wordt bij de brug onder de verkeersweg A4. Dat was tien kilometer verderop. Maar daar was niets te zien. Weer een gevalletje van een achtergelaten bord.

Het was weer een feestje om te varen over de Marne. Al die bochten, al die tussendoorkijkjes. Mooi hoor! Soms was het weer even spoorzoeken, want de bomen spiegelden prachtig in het spiegelgladde water.

Ook in kleine dorpjes hebben mensen hier niet zoveel (meer) met de Marne. Niet als zwemplek in elk geval. Wel zagen we veel vissers, gewoon op de wal. De zelfgebouwde en geregistreerde visstekjes hebben we nog nooit bemensd gezien. 

We kwamen de afgelopen dagen langs dorpen met de meest mooie namen: Saint-Jean-les-Deux-Jumeaux (Sint Jan van de twee tweelingen), La Ferté-sous-Jouarre (de trots van Jouarre(), Germigny 'l Evêque (Germigny de bisschop) maar bijna geen enkel dorp of gehucht heeft een aanlegplaats. We zijn eergisteren bij het kleine dorpje Mary-sur-Marne aan een steiger gaan liggen om vers brood en nog wat boodschappen te halen. Niet in Mary zelf, maar in het dorpje dat er tegenaan ligt, Lizy-sur-Ourcq. Hoe verzin je het? Mary en Lizy. 

Mary is klein maar lief, oogt wel wat verlaten maar ook wel weer verzorgd. 

Onze télécommande hebben we in een sluis ingeleverd bij Jean-Pierre. Hij vroeg nog hoever we wilden varen, maar daar konden we geen zinnig antwoord op geven. Het werd aan een loswal op kilometer 128,7, in de buurt van Trilport, Fublaines en Meaux. Dat klinkt als een sprookje toch?

Was het ook: een stil plekje, waar 's aan het begin van de avond een paar huurbootjes vanuit Meaux, het dichtstbijzijnde stadje, langs voeren. Verder hoorden we in de verte een tractor, kikkers en vogels. 

Met weer bladstil weer vertrokken we.

De sluiswachter bij Meaux moest er nog even inkomen: het was zijn tweede dag. Of dat de reden was dat hij niet op de marifoon en de telefoon reageerde, en wat twijfelde met de rode en groene lichten, weten we niet, maar hij was erg aardig en toen hij een keer aan het werk ging verliep alles vlot.

De Marne werd weer een kanaal, le Canal de Chalifert. Bijna vijftien meter lang met een enkele bocht. En zonder aanleg. Maar wel weer mooi.

Aan het eind van dit kanaal dat er ook vaak als rivier uit zag, "deden" we nog twee sluizen met daartussenin een tunnel. Een mooie gelegenheid voor een gek filmpje voor de kids, met Pake in het donker, Pake weer in het licht en zo.

Het kanaal had helder water, en helaas ook weer veel waterplanten. In de sluis bleek het wierfilter halfvol. Verder dreven er ook veel delen van bomen in, dus ondanks dat het wat smal was moesten we soms een beetje laveren.

Bij het stadje Lagny-sur-Marne legden we aan, maar het hek tussen steiger en wal zat op slot en we konden geen telefoonnummer vinden. Nou, dan maar even verderop, daar zou nog een aanleg zijn. Maar daar lagen acht semiverlaten en semiverwaarloosde woonboten (oude vrachtschepen), dus we zijn weer twee kilometer teruggevaren, naar Lagny.

Daar had zojuist een kruiser uit Den Helder aangelegd, en die mevrouw wist de code van het hek nog van de vorige keer dat ze hier waren. Handig!

We liggen nu naast het oude badhuis van Lagny. Op de gevel staat nog "warme baden en douches, alle dagen open, ingang in Rue de Châteu Fort nummer 16". Ondanks dat het een stad is, horen we daar niet veel van. Het is rustig, er lopen en fietsen wel wat mensen langs maar de steiger is goed afgesloten en enkele meters uit de wal. Mooi plekje!