naar écluse 8, op kilometer 75,5

Met mooi zonnig en bladstil weer zijn we vertrokken. Wel eerst even naar de bakker natuurlijk, voor verse Baguettes Traditions. Het was heerlijk warm, en we waren best blij dat het wat bewolkt was. Anders was het waarschijnlijk zelfs voor ons erg warm of te warm geweest. Maar nu voer het heerlijk.

De Marne meanderde vrolijk, we voeren nog steeds tussen wijngaarden (champagnegaarden) door, langs kleine dorpjes, hoorden af en toe een auto en heel vaak vogels. Soms was het even zoeken of we een bocht naar links of rechts zouden krijgen, zo spiegelden de bomen in het water.

Hoewel we soms de indruk hadden dat we langs de Vecht voeren, deden de huizen ons daar niet aan denken. Mensen hebben hier niets met water, lijkt het wel. Geen zwemtrapje, geen zwemsteiger, zelfs bij een groot huis (met enorme muur er omheen en een boerderij ernaast) lag niet eens een roeibootje.

Maar er pal tegenover stond wel een gammel vissteigertje, die zelfs een kilometeraanduiding had. Met een soort registratienummer. Waarschijnlijk moet dat, als je hier je eigen vissteiger wilt creëren.

Charly-sur-Marne, daar voeren we langs en namen de sluis. Er was wat met Charly-sur-Marne, maar wat ook weer? Even zoeken. Ja, pas sinds 2006 heeft het "sur-Marne" achter haar naam gekregen. Nu hebben ongeveer 50 gemeenten en stadjes/dorpjes dat. Toeristisch gezien klinkt dat beter, nu weten we waar het ongeveer ligt. 

Hier liggen de grootste wijngaarden van de Champagne, en burgermeester Louis Emile Morlot heeft ergens rond 1885 ervoor gestreden (juridisch, niet met geweren) dat de naam Champagne slechts voor mousserende wijnen uit dit gebied gebruikt mag worden.

Oh ja, en in februari van dit jaar is er een hele erge brand geweest, waar een moeder met zeven kinderen bij omgekomen zijn. De vader is als enige uit het pand gehaald, met ernstige brandwonden. Ik weet nog dat we dit hoorden of lazen, toen we in Nydri waren, niet beseffend dat we er vlak langs zouden varen.

De grote wijngaard (38 hectare), Baron Fuenté, wordt blijkbaar af en toe besproeid door water uit de Marne. We zagen enorme pijpen, met voor elke pijp een dieselpomp, langs de oever staan. En verderop twee oude kleinere, die niet meer in gebruik zijn maar ook niet weggehaald. De boel staat nu te verroesten. Ook dat is Frankrijk.....

De diepte van de Marne is geruststellend. Steeds een meter of vier. Behalve vlak na de sluizen, daar maakt de barrage (stuwdam) waarschijnlijk wat zanderige heuvels onder water, want dan springt onze dieptemeter van vijf meter naar twee, of zelfs een keer naar 70 centimeter. Onder de kiel, dus dan is het nog 2 meter diep hoor, maar we schrokken er wel een beetje van.

We passeerden een viezig groot bord waarop stond dat we vanaf nu weer een ander help-me-telefoonnummer moeten kiezen voor de VNF. Blijkbaar zitten we weer in een ander arrondisement.

Tegen half een besloten we een plekje te gaan zoeken. Dat valt hier niet zo mee, want de Poteaux Bleus van het Canal entre Champagne et Bourgogne kennen ze hier niet. Maar gelukkig wel mooie wallen bij de sluizen. Na een half uurtje, toen we bij écluse 8 op kilometer 75,5 kwamen, zagen we weer zo'n wal. Waarschijnlijk bedoeld als wachtsteiger voor vrachtschepen, maar ook goed genoeg voor ons. 

En wie lag daar? De Ettie, waar we zo fijn naast gelegen hebben tijdens onze eerste nacht in Château-Thierry. We werden uitgenodigd voor een borrel, en het was enorm gezellig. Richard en Julia zijn al sinds 2011 met hun nieuwe  Piper boat (model Nederlands binnenvaartschip) op de kanalen en rivieren van Europa te vinden. 

We hebben heel gezellig gekletst en zullen elkaar vast nog wel eens treffen. Want zij varen een stukje voor ons uit, maar omdat Julia voor vier dagen naar de UK gaat, gaan we ze vast weer inhalen. We zien wel.

Weer aan boord, het was nog steeds heerlijk warm, bleven we lang buiten zitten, en waren blij verrast met het mooie uitzicht op de wijngaarden in de verte, terwijl het bladstil was op de Marne.