Twee dagen bij Çandarli

Gisternacht had het een poosje hard gewaaid, maar het werd ook zomaar weer bladstil. En de wind draaide ook nog een keer 180 graden. We hebben elk een keer boven gekeken hoe de situatie was, maar we lagen prima op ons anker en hebben lekker geslapen.

Er stond een lief windje gisteren. We voeren niet supersnel, maar zeilden met een behoorlijk gangetje. Er was rust genoeg voor koffie met baklava!

Ons doel was een ankerplekje bij het stadje Çandarli. Dat betekende ongeveer 15 kilometer naar het zuiden varen, en dan iets van 11 kilometer naar het oosten. Dat naar het oosten is op zich niet logisch, want we moeten ook weer terug, maar we vinden het juist leuk om van naar plekken te gaan die andere zeilers overslaan.

Bij de bocht, tussen grote rotseilanden, waren enorme viskweekvijvers. Of het speciaal voor restaurants is, of om de algehele visstand hier te verbeteren weten we niet, feit is wel dat we meer dan 50 kweekvijvers telden!

Na de bocht wisten de golven van gekkigheid niet wat ze moesten. Het waren geen hoge golven, en het windje stuurde ons er mooi doorheen, maar ze kwamen van alle kanten. Echt, van alle kanten. We konden er geen peil op trekken.

Met het kasteel van Çandarli in zicht, en een vakantiedorp of Vinexwijk op de berg moest de motor aan want de wind hield er mee op.

En toen vonden we een prachtig ankerplekje, met een berg in het oosten, een strandje (met bergen er achter) in het noorden, het stadje Çandarli in het westen en een onbewoond eiland in het zuiden. Dat kan slechter!

Het water dat onderweg op enorme diepte (we raakten de 90 meter diep weer aan) knalblauw was leek hier doorzichtig groen. Zó mooi!

Zwemmen, luieren, rondkijken, stiekem gluren met de verrekijker, met de rubberboot een rondje peddelen, lezen; we verveelden ons niet. We zijn nog even met de rubberboot aan wal gegaan en zagen aan het smalle strand Turkse families recreëren. Compleet met theepot-setjes voor de Turkse thee, maar vaak zonder stoelen. Ze zaten gewoon op hun billen met gekruiste benen.

De camping was een camping, en meer ook niet. Er stonden een paar tentjes en een paar caravans, met het smalle strand aan de ene kant en een straat aan de andere kant.

Gisteravond bleek dat er een bruiloftsfeest op het grasveld naast de camping was. We zagen met de verrekijker dat er veel tafels en stoelen (met witte strikken) stonden, en hoorden een slechte dj luide muziek draaien. Van 20:00 tot 22:00 uur, dus dat viel nog wel mee. Daarna was de muziek zacht. Maar de campinggasten zaten op 3 meter afstand van de bruiloft. Ach, No Problem zeggen ze dan, het hoort er bij. Er waren trouwens veel meer stoelen dan gasten, dat vonden we wel wat sneu.

We waren weer de enige ankeraar vannacht. Dat went ook al, haha! Vanochtend zijn we met de rubberboot aan wal gegaan om het stadje te verkennen. Het is wat toeristisch, maar volgens ons slechts voor Turkse toeristen. In de kleine straatjes werd natuurlijk ook Chinees plastic verkocht, maar er waren ook kleine bakkerswinkels, en er was zelfs een groentemarktje. Op zondag! We liepen eerst deels om de stad heen, aan de waterkant, kochten broden, fruit en groente, slenterden langs het kleine haventje en hoorden Hassan weer een oproep doen voor het gebed. Het echoot hier flink bij de bergen, we dachten eerst dat er wel 3 moskeeën stonden, maar het is er slechts eentje.

Elke bank heeft hier een geldautomaat, grappig! Wanneer wij geld willen pinnen, gaan we (als er meerdere staan) ze allemaal bij langs, want de provisie die we moeten betalen kan variëren tussen 1 en 8 procent. 

Al is het ook een gammele fiets, een ladder en een regenton, als het hek op slot kan gaat het hek op slot. 

Hier zwemmen de bikini's naast de hoofddoekjes en naast de onesies compleet met capuchon. Wij blijven het een vreemd gezicht vinden, de dames volledig gekleed naast de mannen in zwembroek. 

De wind en de stroming doen hier ook aparte dingen. De logica hebben we nog niet ontdekt maar de grote Turkse vlag boven op de berg, de twee windmolens in de buurt, de ankerende vrachtschepen in de verte en wij doen soms heel andere dingen. Ach, zo lang we lekker liggen liggen we lekker. En dat doen we!