Vluchtelingen gestrand, wij naar een prachtige baai in Kadaara

De vissers zijn ergens vannacht vertrokken. We hoorden wel motorgeluiden, en ook stemmen, maar we hadden allebei het idee dat als “onze nieuwe” trawler wilde vertrekken dat ze ons wel een seintje zouden geven.

Wel verbaasden we ons over de bazige toon van sommige mannen. Dat klonk niet als aardige vissers. Maar we sliepen er half doorheen.

Vanochtend werden we vroeg wakker en zagen blauw-rode flikkering. Het bleek de Coastguard te zijn, die op de plek van de vissers lag. Zouden ze ons controleren? Nee, dat gebeurde niet.

Wij besloten te vertrekken zodra het goed licht was, en na een poosje hadden we door wat er aan de hand was. Waarschijnlijk. We denken dat de Coastguard een rubberboot van een meter of tien, die nu op de wal lag, onderschept had. Met vluchtelingen. Die, een groep van wel 30 mannen en vrouwen, zaten op de wal en werden bewaakt.

Waarschijnlijk is de Coastguard met de rubberboot tegen “onze vissers” aan gaan liggen, en ging de trawler er aan het eind van de nacht tussenuit. De rubberboot is aan wal getrokken (onder commando van de Coastguard?), en het wachten was op de politie. Die kwam, en nam de groep over. Daarna vertrok de Coastguard en wij even later ook.

Het heeft ons wel heel lang bezig gehouden, die groep vluchtelingen. Waar kwamen ze vandaan? Hoe lang waren ze al onderweg? En nu dan? Hebben ze hun thuisfront gebeld met de mededeling dat ze opgepakt waren? En waar gaan ze nu naar toe? Het is toch wat: hebben we met zijn allen slechts één wereld, en toch is het op veel plekken een raar zootje.

Met af en toe een leuke windje (soms moest de motor erbij aan) voeren we naar ons doel: een baai in het eiland Karaada, redelijk dicht bij de grote stad Çesme. De zon kwam ook vandaag wat laat op, en we zagen soms vreemde donkere wolken, maar door de ervaring van gisteren maakten we ons niet zo veel zorgen.

We zagen heel lang dolfijnen. Zó mooi! Wel een stuk of tien bij elkaar. Ze kwamen af en toe heel dicht bij ons zwemmen, en gingen onder de boot door naar de andere kant. En springen! Hoog! En synchroon, hoe bestaat het toch dat ze dat kunnen. Geweldig.

Soms verdwenen ze even, maar een kwartiertje later waren ze er weer. Wel twee uren lang. Ik probeerde foto’s te maken, maar het werden veel water-foto’s, en slechts een paar met dolfijnen er op.

We kwamen weer vlak langs een Grieks eiland: Oinousses. De telefoon wilde op de Griekse provider overgaan, maar dat hebben we maar even geblokkeerd. Ons Turkcell-simkaartje moet het nog even volhouden tot we Turkije verlaten.

Vlak bij Karaada waren veel viskwekerijen. MarineFarms, staat op onze kaart. We moesten er echt tussendoor varen, zoveel waren het er.

Oh, en toen voeren we onze baai binnen. Super! Er lag één kleine rondvaartboot, met slechts een paar mensen er op en zonder muziek. Het water was  hartstikke helder, er waren bijna rondom bergen en we gingen ankeren op 4 meter diepte. We konden het anker zien liggen.

De zon verjoeg de wolken, er kwamen twee Gulets (eentje met mooie Turkse muziek, de ander was stil), maar ze gingen alledrie al tegen half vier weer weg. Toen lagen we alleen. Alleen in onze baai. Wat een rijkdom!

We hebben heerlijk gezwommen, wat in de rubberboot getoerd, zagen slangen op de bodem en een visarend in de lucht. Tenminste, wij denken dat het een visarend was. Bij ons is iets dat vleugels heeft al gauw een vogel, maar hier waren we aardig zeker van.

Aan wal zagen we drie konijntjes en later een stuk of 30 geiten, in verschillende groepjes. Ze klauterden op de rotsen alsof het vlak land was.

In Nederland is het ook prachtig weer hoorden we, en Thomas gaat waarschijnlijk zijn boot laten overwinteren in Preveza. We hadden hem verteld dat wij daar de wintermaanden wilden doorbrengen.

Tegen kwart voor negen was het donker en gingen we naar binnen, omdat er veel muggetjes kwamen. Er kwam nog een vissersschip aan, een middelgrote, die ankerde vlakbij ons en de beide mannen waren nog een poosje in stilte bezig hun netten te ontwarren en “op te vouwen”. Verder was het rustig. Heerlijk.