Vannacht hoorden we de wind nog huilen, maar vanochtend was –ie gelukkig een stuk rustiger. We hadden besloten om het een beetje rustig aan te doen vanmorgen, dus ik fietste eerst naar de supermarkt en Hidzer ging de boot (vooral de stuurhut) wat afspoelen voor we vertrokken. De stuurhut stond bijna stijf van het zout van het opspattende water dat over de steiger sproeide. We hebben koffie gezet, de fietsen aan boord gezet, en we keken nog een keer naar het weer.
Zowel DMI als Windy vertelden ons dat we twee dagen een leuke NoordWest wind zouden krijgen. Twee dagen, dat zou betekenen dat we nog wel naar Rügen zouden kunnen.
Dat was een mooi vooruitzicht toen we om tien uur vertrokken. Het zou een lange dag worden, maar Rügen lonkte! Een reef in het zeil, een reef in de grote fok, en we voeren lekker. Mooi tempo, lekker weer. We haalden de zes knopen, dat is 11 kilometer per uur, dus dat schoot lekker op.
In korte broek en vestje haalden we na een poosje de reven uit de zeilen. Maar na een anderhalf uur sloeg het noodlot toe. Nou, noodlot, het was niet ernstig, maar de wind was nogal in de war. Het kwam van voor, van opzij, het waaide lekker, het was zo goed als windstil; we konden er geen peil op trekken. Maar het schoot ook niet meer op.
H’m. Nog een keer het weer checken: hetzelfde bericht. Ook vannacht zou het blijven waaien. Nou ja zeg, en nu dan? We hebben het best lang volgehouden, maar uiteindelijk kozen we ervoor om naar het haventje van Lundeborg te gaan. Dat was al aardig vol, maar we vonden tegen half twee een mooi, wat scheef plekje aan de kade.
Een Deense meneer op het zeiljacht waar wij met de boeg langs staken vertelde dat hij ook had verwacht dat er wind zou zijn, maar dat hij de hele dag nog geen zuchtje had gehad.
Nou, dat kwam er de rest van de dag ook niet meer. Het was heerlijk hoor, daar niet van, dus we zijn even naar het strandje gelopen om te zwemmen, en lazen en luierden wat, en keken naar de vele boten die binnenkwamen en nauwelijks een plekje vonden.
We hebben één zeiljacht met hele klungelige mensen kunnen afweren, maar kregen later een Deens jacht naast ons. Ze geloofden me eerst niet dat de opstap naar de wal heel lastig was, maar gelukkig voor ons waren het geen heen-en-weer-lopers. Want ze moesten bij ons in de kuip de wal op en neer klauteren, dat was niet leuk voor onze privacy natuurlijk. Maar het ging best hoor. De buurman vond zichzelf erg handig maar was het niet, dat was wel grappig. En we verstaan nog steeds geen Deens, dat scheelt ook een boel ergenis. Want zachtjes praten is voor sommige mensen lastig.
Het was een zwoele avond, dus we aten lekker buiten, wandelden nog even op de wal en hoorden een aangekondigd trio (met acht mensen....) optreden. Het was voornamelijk een grijs publiek, en het tempo van de liedjes was niet zo hoog. Maar het klonk vanaf een afstandje wel aardig.
Aan boord deed het internet het niet, te ver weg of te veel mensen tegelijkertijd, maar aan wal zagen we dat het vanaf vanacht de hele dag 13 tot 16 knopen gaat waaien, dat is windkracht 4, en ook nog uit NoordWest, dus dat ziet er goed uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten