Naar Warnemünde

Dieter vertelde ons vanochtend dat we een NoordOost windje kregen, later draaiend naar Noord. Nou, hartstikke mooi, want we wilden wel richting Rügen, dus dat kwam mooi uit. Anders was het Denemarken geworden. Nu Rostock of Warnemünde of Kühlungsborn of Wismar.

Na even badderen vertrokken we met vol tuig in een rustig windje. Heerlijk! Korte broek, mager zonnetje, het was prima weer. We merkten dat de windvaan boven in de mast niet bewoog, waarschijnlijk door spinnenwebben. Hidzer heeft ‘m losgekregen door de pikhaak naar boven te hijsen en wat heen en weer te bewegen. Mooie actie!

Er kwam meer wind, we gingen steeds sneller, maar we zouden Rostock niet halen. Geeft niet, we hadden keus genoeg. De zon verdween, het werd wat grijzig. Niet regenachtig grijs, maar gewoon bewolkt-grijs.

Op een gegeven moment zagen we dat de zee heel anders kleurde. Alsof er een enorme pot verf omgevallen was. Het waren (volgens ons) algen. Heel apart, in een rechte lijn. Zo stroomt de zee blijkbaar. Het schip met vissende mensen was op deze lijn aan het heen en weer varen, dat was ons al opgevallen. Waarschijnlijk zit hier meer vis, op het randje van de algen.

De wind draaide wat, en werd weer wat minder. Jammer. We hebben het een poos volgehouden met een kalm gangetje, maar op een gegeven moment bleek dat we wel heel laat aan zouden komen. Waar dan ook.

Nou, dan de motor er maar bij aan, dan konden we ook wat scherper aan de wind. Warnemünde of Rostock (om in Rostock te komen moet je door Warnemünde varen) zou het worden. Nieuw voor ons, we zijn hier nog nooit geweest.

En het werd Warnemünde. Om even voor zessen lagen we in de haven. We juichen niet hard over Warnemünde: het regent, er is een feest, we mochten niet aan de stadskade (waarom niet weten we niet maar er hingen borden dat je niet aan mocht meren), de stadshaven was deels under construction en het andere deel was vol, en nu liggen we in een megagrote Marina.

Bij een hotelcomplex. Poepsjiek. Dachten we. We zijn aan een lange steiger gaan liggen, waar veel boeitjes bij liggen. Allemaal boxen? Vreemde formaten. Nou ja, we zijn gaan liggen en liepen naar de havenmeester. Dat was een flink eind lopen, langs hotels, een wellness-center en winkels. Er liep een echtpaar voor ons uit in witte badjassen, even verder liep een stel met glazen rode wijn in de hand, en we kwamen vissers tegen met wel zes hengels.

Een mevrouw registreerde ons, en toen bleek dat we daar niet mochten liggen. Eigenlijk. Het was voor grote jachten van minstens 18 meter. Nou, wij hadden al gezien dat er meer lagen die een meter of 13 lang waren, maar ik hield me maar gedeisd en we mochten blijven liggen.

Het moet dan misschien wel een steiger voor grote schepen, maar ja, hoe zit het dan met die gele boeien die hier liggen? Daar kan niet iedereen tussendoor. En water is er niet op de steiger. Lampen wel maar die doen het niet. En het internet doet het ook niet. Eigenlijk is het niet zo sjiek dus.

Langs het hotel zien we de de grote schepen in het Seekanal naar en van Rostock varen. We horen en voelen ze niet, maar zien wel de rookpluimen. Maar ja, we liggen veilig vast,  het waait en regent  nu als een malle, en binnen is het lekker smûk.