Nou ja zeg, het was gisteren aan het eind van de dag bladstil. Heerlijk stil. Daar genoten we van, maar hadden het niet verwacht. De weermannen hadden dat toen nog niet voorspeld.
Maar vanochtend vertelden ze ons dat we met een gerust hart konden vertrekken. Nee, niet naar Rügen, want dan zouden we flink moeten laveren, in een soort vluchthaven moeten overnachten en dan ook nog een dag of drie moeten wachten voor we verder naar het oosten zouden kunnen gaan.
Nee, de wind blies ons naar Denemarken. Ongeveer naar het noorden, naar het stadje Gedser aan de rivier de Goldsund. We vertrokken tegen acht uur, in korte broek, met een zonnetje. Vol tuig, dat betekent in ons geval het zeil en de twee fokken. De wind had er zin in en wij ook!
We hadden een mooi gangetje, soms tegen de 12 kilometer per uur aan. En dat aan de wind, met golven vanuit Zweden. We deden bijna een rondedansje van plezier!
Het oversteken van de grote verkeersweg voor vrachtschepen (op de kaart wordt dat goed aangegeven, want op het water zie je dat natuurlijk niet) en het oversteken van de grens met Denemarken is ongeveer op hetzelfde moment. We zijn eerst maar veilig gaan oversteken, en dat ging heel gemakkelijk.
Een Nederlands schip, de Janny, ging ruim voor ons langs naar het westen, en een schip uit HongKong ging ruim achter ons langs. Geen spannende minuten voor ons.
Daarna heb ik het Duits gastenvlagje gewisseld voor het Deense.
We bleven lekker doorzeilen, en lagen steeds wat scheef naar links. Heerlijk, maar soms ook een uitdaging. Als je naar de wc wilde bijvoorbeeld, was het even nadenken. Want de wc staat aan stuurboord, dus als je de bril omhoog deed klapperde hij direct naar beneden. Okee, dan even een plannetje maken: eerst je broek los, dan de deur open (laat maar open, dat was het gemakkelijkst, haha), dan omdraaien, je broek(en) naar beneden en tegelijk de bril omhoog en dan gauw zitten en je ook nog goed vasthouden. Maar ik moet zeggen: oefening went!
Koffie zetten was een soortgelijke uitdaging: de waterkoker bleef bijna tegen de wand aan leunen, daar was geen omkijken naar. Maar de filterhouder (met filter) boven op de thermoskan vasthouden en heet water opgieten lukt met zo'n scheve boot alleen wanneer je op je knieën zit. En dat ging prima.
Nu besloten we om even verderop te gaan ankeren. Maar dat mislukte vanwege de dikke laag zeewier. We wisten wel dat er hier heel veel zeewier lag, maar misschien zou ons nieuwe anker er wel doorheen prikken. Nee dus. Nou, dan maar een stukje verder varen.
Bij de brug van Nykøbing moesten we even wachten, want die draaide pas om 16:00 uur precies. Geen probleem, want dat werd goed aangegeven, dus we zijn ruim vantevoren al langzaam gaan varen.
En nu liggen we in een leuke haven, waar we in 2013 ook al zijn geweest met onze vorige boot, de Amigo. Een avondzonnetje, prachtige en schone douches, we vinden het prima hier. De wind zakt nog niet, dus we zijn blij met een haven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten