vrijdag 16 juli 2021

Naar Ærøskøbing

 Het was vanaf het begin een zonnige dag. We zijn gestart met een dip in het buitenwater, en na een ontbijtje voeren we tegen half negen weg van ons mooi ankerplekje. Het was bladstil, we hadden de stroming mee op de Svendborg Sund. 


We noemen het altijd wel alsof we door Svendborg varen, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo. We varen op de Svendborg Sund, langs de eilanden 
Thurø, Tǻsinge en Fyn, en op Fyn ligt de stad Svendborg.

Tegen kwart over elf ankerden we bij het eilandje Skarø. Hier hebben we lekker gezwommen en geluierd in de zon, en hadden mooi uitzicht op de Svendborg Sund. Hidzer heeft nog even gekeken hoe het anker er bij lag. Dat is grappig, met dit heldere water. 



Na de lunch zijn zeilend (met in de vaargeul even de motor erbij aan) naar het eiland Ærø gegaan om bij het stadje Ærøskøbing te gaan ankeren. Heerlijk in de zon, dus weer lekker zwemmen en zonnen.

We lagen er met een stuk of 10 andere boten, waarvan er eentje nogal dicht bij ons ging liggen. Een motorkruiser.


Vanavond zijn we even met de rubberboot naar de wal geroeid. Een korte rondwandeling door de stad, waarbij ons opviel dat er ontzettend veel mensen op terrasjes zaten. Okee, het is vrijdag en heerlijk weer, maar het leek alsof er niemand meer thuis was vanavond.

De binnenhaven was best vol. We zagen wel twee plekken waar niemand wil of durft te liggen, en die benoemden wij dan als “planB-plekken”. Stel je voor dat we vanavond later nog naar een haven willen, dan zouden dit mogelijke aanlegplekken zijn. Naar de jachthaven, de Marinahaven, zijn we niet geweest. Dat geloven we wel...

De veerboot is hier echt een kijkje waard: hij is ten eerste mooi beschilderd, maar hij opent zijn neus al vantevoren, om een grote rijplaat naar beneden te laten klappen. En als hij vertrekt (zoals op de foto's) gaat eerst de rijplaat omhoog en pas later de neus weer dicht.



Het is een leuk stadje, met veel gekleurde huizen. Soms wat oud, maar vaak goed onderhouden. Er is geen straatje horizontaal, ze lopen allemaal heuvelop en heuvelaf. Heel apart is de scheiding op de daken: een richel van beton (denken wij). Soms met hoogteverschil tussen de huizen.


Tot een uur of half elf hebben we buiten gezeten, het bleef maar lekker zwoel. Heerlijk hoor!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten