Tijdens het lekker badderen in het buitenwater viel ons op dat we nog steeds geen kwallen zagen. Gistermiddag hebben we er eentje gezien. We vinden het niet erg hoor, dat ze er niet zijn, want het zwemt toch wat anders als ze in de buurt drijven. Vorige jaren waren er steeds best veel. Zou het komen van het vreemde weer, met al die dreigende onweersbuien?
Windy liet zien dat er in de eerste uren geen wind zou zijn, en daarna heel weinig oostenwind. Mevrouw Dieter (zou het zijn dochter zijn?) had het over Zuid wind. Tja, wie moeten we nu geloven? We zijn maar gewoon gegaan, in de hoop dat het Zuiden wind zou zijn zonder buien.
Vlak bij Laboe, aan het eind van de Kieler Förde, kwamen we vlak langs een enorme rode boei, en vlak daarbij een belboei. Met een klokje erin, die moet tingelen op de golven. Maar ja, het was bladstil, dus de belboei deed niets.
Terwijl wij koffie dronken met een stukje taart erbij (we zijn 15 jaar getrouwd vandaag) kwamen er meer zeiljachten aan. Uit Laboe. Vijf Nederlanders. Eentje haalde ons rechts in, ging vlak voor onze neus naar links, alsof hij eerst dacht dat wij ook naar Denemarken gingen of zo. Nee, ons doel was in de buurt van het eiland Fehmarn. Want die Zuid wind zou ons er toch naar toe blazen?
Maar jammer genoeg kreeg Windy gelijk. Het bleef lekker warm gelukkig, maar de wind liet het na een paar uren afweten, en we kregen zelfs tegenwind. Niet zo sterk hoor, maar we moesten wel op de motor verder.
Ha, de vijf Nederlandse jachten, die niet zeilden maar snel motorden, kwamen met een omweg weer bij ons in de buurt. Ze waren om de Schieβgebieten gevaren. Die zijn ook verboden gebied wanneer er oefeningen gehouden worden, maar wij hadden het bewuste marifoonkanaal beluisterd en wisten dat er niet geoefend zou worden.
Op marifoonkanaal 16 hoorden we steeds een erg aardige man aan komende zeeschepen vragen stellen over hun bestemming en of ze wisten dat er werkzaamheden waren tussen een paar tonnen. Het ging om een tunnelconstruction tussen Puttgarden en Rødby. Vaak gingen ze over naar kanaal 68 en werd daar uitleg gegeven. Maar grappig, het gebeurde zo vaak, dat wij al mee konden praten met de officiële meneer: “Are you aware.....”
Toen Mevrouw Dieter ’s middags nog een keer de weersvoorspellingen vertelde, deze keer NW kracht 3 met Gewitter, miauwde er een kat op de achtergrond. Gezellig, haha!
Bij de brug van Fehmarn wisten we nog dat we het de eerste keer met de Nocht best spannend vonden om hier onder door te varen. We wisten niet precies hoe hoog de mast was namelijk. Ja, de makelaar had wel wat gezegd, maar de (tweede) eigenaar had geen idee, dus wij ook niet echt. Gelukkig ging alles prima, en intussen weten we dat we gerust onder deze brug van 20 meter hoog door kunnen.
We voeren nog een stukje door, naar het zuiden, waar we in een soor binnenmeer voor anker gingen. Bij Groβenbrode. Samen met vijf anderen. Het bleef maar zwoel, dus we hebben lekker lang buiten gezeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten