Naar San Felice Circeo

Vandaag was een wat grijze dag. Lekker warm, waarbij de zon wat gehinderd werd door wolken. Maar we maakten een prima trip, weer 50 mijlen.  Een uurtje na onze vroege start zagen we al ferry’s naar en van de eilanden Procida en Ischia varen, maar verder waren we bijna alleen op de wereld.

Op de marifoon was het eerst wel druk, door het vrachtverkeer dat contact had met Napels. We hoorden zelfs een stuurman met Nederlands accent, die op het laatst “Okido” zei. Grappig. Maar na een paar uurtjes was het ook erg rustig op de marifoon.

Hoogtepunten van de dag waren het ontbijt, koffie met lekkere Morzelletti con Mandorle, een paar veerboten in de verte die naar de Pontine-eilanden varen (zo’n 50 kilometer uit de kust), en een voorbijdrijvende vrieskist.

Toen ik de haven van San Felice Cireo opriep was het eerste wat de mevrouw vroeg hoe diep we steken. Begrijpelijk, want we moesten door een vaargeul in een zandbank. Die geul was breder dan verwacht, en ook diep genoeg voor ons gelukkig.

We hebben eerst diesel getankt en werden naar een drijvende steiger verwezen. Twee mooringmannen stonden op jachten aan weerszijden van ons plekje, en we bleken er precies tussen te passen. We liggen nu wel shocking klem trouwens!

Voor we ’t wisten stapten de twee mannen aan boord: eentje met een mooringlijn, en ze bemoeiden zich met onze (te dikke) stootwillen. Hidzer en ik gooiden de lijnen naar een andere mooringman op de wal. Alles ging in rust en harmonie, het was eigenlijk wel grappig. Later zagen we dat ze dat bij alle boten zo doen.

Met als voordeel dat er veel jachten in de haven kunnen, en dat de eigenaren van de veelal grote jachten niet zo veel hoeven te doen. Want oh, wat ligt hier een kapitaal! Een beetje bang ging ik naar het kantoor om te betalen, maar dat viel weer mee: 50 euro inclusief water en elektra. Gisteren zestig, maar die had dan ook nog een soort van sanitair.

We zijn naar het dorp gelopen, om boodschappen te doen, bij de Conad. Iets van 3,5 kilometer ver, dat was ook een klacht op Navily. Van een niet-wandelaar waarschijnlijk. Ach, er was wel een winkeltje op de haven, maar wij hadden ook wel behoefte aan een wandeling.

Het dorp zal ’s zomers wel erg druk zijn met toeristen, maar waarschijnlijk vooral dagjesmensen. Of mensen die met hun jacht komen. Want hotels zagen we niet, wel veel restaurantjes. En die zagen er leuk uit! Een rondje over de haven liet zien dat wij van alle motor- en zeiljachten weer bijna de kleinste zijn. En de enige niet-Italiaan. Ja, we zien wel twee Poolse vlaggen, maar dat zijn dan Italianen die een goedkopere registratie willen. Een ICP-gevalletje zeg maar. 

Waarschijnlijk blijven we hier een paar dagen, want er komt veel wind en regen de komende dagen. We zien wel. We liggen goed.