Nog een paar dagen in Roccella Ionica

Anderhalve week zijn we hier. Een beetje gevangen door het weer. Het steeds wisselende weer. Echt, er is geen uur hetzelfde. Hagel en sneeuw hebben we niet gehad, maar alles wat je verder kunt bedenken wel. 

De wind kwam van alle richtingen, soms niet en soms stormachtig. De regen was soms miezerig, soms hadden we stortregen. Dikke mist maakte ons wereldje een dag lang wat klein. En de onweersbuien compenseerden het gebrek aan wind en regen met enorm luide knallen. Maar we hebben ook in bikini/zwembroek in de kuip gelegen, en op het punt gestaan om schaduw te creëren. 

Oh, en de wolken! Daar blijf je naar kijken! In verschillende lagen schuiven ze over elkaar heen, en soms ook nog in verschillende richtingen.

Ach, de temperatuur is okee, en we nemen het minder goede weer voor lief. 

De mensen hier zeggen trouwens dat het slecht weer is, dat de wind "instabile" is, en dat ze dit niet zo lang achter elkaar gewend zijn. 

Door de harde wind uit West en NoordWest op de Middellandse Zee, is het bij de Straat van Messina ook niet leuk varen. We troffen mensen die een zeiljacht van Rome naar Kroatië moeten brengen, en die hebben zelfs met de wind mee een beroerde tocht gehad. 

Dat gaf ons weer rust. Het goede weer komt vanzelf. Okee, we hebben zes keer de wekker op vijf uur gezet om te checken of we diezelfde dag bij zonsopkomst zouden vertrekken, maar steeds was het bij Sicilië niet leuk.  

We zijn de dagen goed doorgekomen hoor, we hebben geen medelijden met onszelf. We hebben geklust, gefietst, lekker gegeten, gewandeld en heel veel gelezen.

 

Zondag namen we tijdens het wandelen een kijkje in de kerk van Roccella. Er was 's ochtends een processie geweest, maar die was helaas totaal verregend. De beelden in de kerk zijn erg kleurig, maar of ze nu pas gerestaureerd waren, of hartstikke nieuw, of gewoon goed geconserveerd, dat weten we niet. De meeste Italianen die we tot nu toe troffen spreken slecht Engels. En je kunt niet alles met GoogleTranslate, dus soms blijft het bij aftasten en vriendelijk groeten.

We hadden trouwens een Nederlandse Dag, die zondag. De hele ochtend regen, we kregen een code oranje voor onweer, we smulden van appeltaart, luisterden naar Mei Douwe op Omrop Fryslân, en aten 's avonds pannenkoeken. Heerlijk!

Voor de kindjes maakten we weer een gek filmpje, op het Mimosa-pad. Met een dikke Mimosa-tút aan het eind, waarbij we een handvol gele bolletjes richting Nederland bliezen.

Volgens de weermannen (hier ter plekke en op het internet) is het morgen een prima dag om te vertrekken. Mooi, we zijn er klaar voor!