Gisteravond kwam er nog een catamaran voor ons liggen, die was gehuurd inclusief schipper, door negen meiden. Ze gingen op ééntje na douchen, er moest elektriciteit aangesloten worden om de föhns te laten werken, en na de afwas gingen ze uit. Toen ze terugkwamen, tegen elf uur, verlieten ze de haven weer. En ze lieten nog een shopper met lege flessen achter. Ze deden trouwens heel rustig, dus we hebben ze wel gehoord maar het was niet echt storend.
De wekker ging weer af om vijf uur, en de weermannen vertelden ons dat het nu of nooit was. Nu, naar Port-Saint-Louis-Navy-Service of wachten tot de harde wind misschien pas donderdag over was. Nou, dan nu!
Terwijl we naar de Golf van Fos voeren, een soort inham van ongeveer tien bij tien kilometer, vielen de wind en de deining erg mee. We kregen een klein miezerbuitje, dat was alles. Maar in de Golf van Fos trok de wind al flink aan. Het was goed opletten wie waar naar toe voer, want er lagen grote schepen voor anker, er was een vaargeul voor hen waar niet iedereen zich aan hield, er voeren snelle loodsboten naar en van grote schepen, en de zon kwam maar niet door dus het was wat grijs overal.
Achter de Eems Sea uit Delfzijl aan voeren we langs enorme mosselbedden het kanaal naar Saint Louis in. De zon kwam op, maar we zagen geen bergen meer. We voeren het vlakke land van de omgeving van de Camargue binnen.
Bij de werf, Port-Saint-Louis-Navy-Service, vonden we een mooi plekje aan de hoge kade. Er lagen een stuk of zes andere jachten en catamarans. We lagen met de boeg naar het noorden, en we zagen dat alle boten op de wal (iets van 1500!) ook in noord-zuid richting staan. Dat is fijn, want de harde wind (storm) die gaat waaien, komt uit het noorden. En de Mistral, die hier bijna de normaalste zaak van de wereld is, komt ook altijd uit het noorden.
We namen tijd voor lekkere koffie, dat hadden we verdiend vonden we. Weer op binnenwater! Hoewel, ze noemen het hier nog zee. Het binnenwater begint pas op de Rhône. Nou ja, dat maakt ons niet uit, we liggen vast aan de kade, hebben elektriciteit en water tot onze beschikking en zullen het wel een paar dagen uitzingen hier.
In het zonnetje, met wel steeds een beetje meer wind, hebben we het zeil en de fokken opgepakt, in zeilzakken gedaan en binnen in de salon neergezet. De fietsen blijven vanaf nu buiten, en daardoor is er wel ruimte binnen.
De bimini-stof hebben we van de stangen gehaald. Het was nu droog en er komt nog een bui aan volgens de weermannen. De giek hebben we op het dak van de stuurhut gelegd. Niet alleen gelegd, ook goed vastgebonden.
Toen waren we wel tevreden over ons werk. We stapten op de fiets om het dorp te verkennen. Het was even fietsen, ruim twee kilometer, op een fietspad langs de weg. Kaal land, met mogelijkheden tot industrie of zo, maar behalve een motorbotenstalling en een camperplaats was er niks.
Het laatste stuk fietsten we op een nieuw aangelegd fietspad langs het water, met aan de andere kant een hele grote skate-baan.
Port-Saint-Louis-du-Rhône ziet er niet zo geweldig uit, maar we ontdekten een grote supermarkt. Ook een kleine bakkerswinkel. Alles was gesloten, want het is zondag. De haven lijkt aardig vol, voornamelijk met motorboten, maar aan de kade voor de sluis is nog wel plaats. Niet leuk om te liggen, want er gaan ook vrachtschepen door deze sluis en die moeten behoorlijk manouevreren omdat ze een haakse bocht moeten maken, maar wanneer we zelf door de sluis gaan is dit wel een handig plekje wanneer we even moeten wachten.
En wie kwamen we tegen? Willem en Truus. Ze wilden de kleine Rhône nemen vanochtend, maar er stonden al zoveel golven op zee dat ze daar geen zin in hadden. Ze liggen in de haven nu en gaan morgen de Rhône op. En, mooi om te weten, ze hadden ons vanochtend niet horen vertrekken. Dat hadden we ook niet verwacht hoor want we waren stilletjes vertrokken.
De wind neemt al aardig toe vanavond. Uit het noorden, dus we liggen goed. Met uitzicht op een schip van Rederij Wagenborg, die moet worden gelost waarschijnlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten