Gisteravond bleef het lang flink waaien en regenen. Nou, helemaal precies weten we dat niet, want we zijn vroeg naar bed gegaan. Lekker rozig, lekker voldaan, en we hoopten dat er weer een mooie lange vaardag zou komen vandaag.
Nou, het werd een speciale. Toen we vertrokken, om half zes, voeren we tussen grote ankerende motorjachten door om de eerste kaap van vandaag, Cap Ferrat, te ronden. Er stond een vriendelijk windje, maar de motor moest er wel bij aan om het gewenste tempo van 5 mijlen te houden.
We zagen flitsen achter ons in donkere wolken, maar ook vlak voor ons boven land hingen ze te dreigen. Windy had gezegd dat ze boven land zouden blijven, maar dat we ergens halverwege wel een regenbuitje zouden krijgen.
Nou, Nice kreeg eerst een flinke bui. Het was heel donkergrijs boven de stad. Maar wij profiteerden lekker van de wind en schoten mooi op. Het was best druk met vliegtuigen die daalden of stegen vlak bij Nice, en dat konden we zelfs ruiken.
En toen? Dolfijnen! Wel een uur lang zwommen ze met ons mee. Eerst zagen we twee kleine dolfijnen dansen, later bleek het een groepje van een stuk of tien. Ze sprongen en dansten, soms alleen, soms synchroon, het was geweldig!
Er was er eentje bij die het wel erg bont maakte: hij zwom steeds vlak voor de boot, onder de boegspriet. Af en toe waren we bang dat we hem zouden raken, maar hij zwom supersnel vooruit of dook naar beneden. En hij (of zij, dat kan natuurlijk ook) draaide zich weleens op zijn zij en dan was het alsof hij ons aankeek.
Hidzer maakte een paar filmpjes en foto's, maar die geven niet goed weer wat wij in het echt zagen. Maar je kunt wel zien dat er drie zwemmen, en linksonder op de foto zie je het anker hangen.
Bij de Kaap van Antibes was het vooral groen. Toen we dichterbij waren zagen we dat er grote huizen tussen de bomen stonden, maar van een afstandje was het een mooi stuk natuur.
Verderop, op zee, ontstond een prachtige wolk. En die veranderde steeds een beetje van vorm, tot ongeveer half tien.
Maar we hadden een gelukje: op AIS zagen we een groot motorjacht varen, wel 50 meter lang, geregistreerd op de Cayman Eilanden, en die bleek 6 mijlen bij ons vandaan te zijn. En hij voer aan onze kant van de bui.
En we zagen een zeiljacht varen, weliswaar zonder AIS, die nog verder voer dan het Cayman-jacht, maar wel met dezelfde koers als wij. We hielden ze goed in de gaten, vooral het zeiljacht, want dan konden we misschien zien dat de wind aanwakkerde.
Drie uren lang hadden we het er druk mee. Met het kijken naar de soms bijna zwarte wolken, met het kijken naar het zeiljacht, met de zeilvoering omdat de wind steeds wat veranderde, we keken ook naar een mogelijke vluchthaven (Saint-Tropez?), we deden de zeiljas aan omdat het (gelukkig slechts) een heel klein beetje regende en we luisterden naar de donder in de verte. Want boven land dreven ook al donkere wolken.
Maar na enen hadden we gelukkig weer blauwe luchten. Maar ook tegenwind. Meer dan voorspeld. Maar ach, we kunnen flink wat hebben dachten we. Dat kan ook, maar op nog twee uren varen van doel, Port d'Hyères, vonden we het niet leuk meer. We draaiden vlak voor Cap Bénat naar het noorden en belden de haven van Bormes-les-Mimosas op.
Dat was een goede beslissing. De havenmeester vertelde dat we welkom waren, en toen we na ruim een half uur binnenvoeren mochten we zelfs langszij gaan liggen aan de kade. Dat vinden we stiekem toch het lekkerst.
We hadden 11 uren gevaren, waren ruim zestig mijlen opgeschoten, en het havengeld viel ook nog mee. (€ 38,50) We namen een Anleger en dankten alle Romeinse, Griekse en Noorse goden van wind en water die we konden bedenken. Misschien verzonnen we er stiekem een paar bij, maar we zijn blij met deze dag. Met de dolfijnen, de bui die op zee bleef, en de afstand die we hebben afgelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten