Naar Ampuis, op kilometer 35,6

Om hier bij de steiger te komen moet je door een met gele boeien gemarkeerd vaarwater varen. Dat hadden wij zaterdag niet gedaan, want het leek wel of het een markering voor ondiep water was. Omdat we meerdere boten daar langs zagen gaan heb ik maar even aan een zeilverenigingmeneer gevraagd hoe dat zat. Nou, in de rest van de brede arm mogen de zeilboten varen, in het afgezette deel moet gemotoriseerd verkeer.

Dus we voeren vanochtend braaf langs de boeitjes. Het was diep genoeg, ruim zes meter, dus dat ging prima. De zon scheen, het waaide niet, de vissers die we zaterdag langs de Rhône zagen waren er nog allemaal. Verderop waren er ook veel vissers met tenten, dat is hier blijkbaar heel normaal. Maar gedurende de ochtend waren veel van hen al aan het opruimen. We weten niet of het om de onweersdreiging ging of omdat het Pinkstermaandag is. Nou ja, wij hadden meerdere plekken uitgezocht waar we bij slecht weer kunnen gaan aanleggen, dus we maakten ons geen zorgen.

Van Gertjan kreeg ik een appje met foto van het dorpskrantje van Wedde. Een artikeltje over mei 1969, waarin staat dat ik een prijs had gewonnen met de gecostumeerde 30-april-optocht. Ja, mama maakte altijd onze kostuums, en elk jaar vielen we wel in de prijzen.

Bij de sluis van Sablons mochten we niet samen met een vrachtschip schutten. Waarom begrijpen we niet, het was geen tanker en we pasten met zijn tweeën makkelijk in de 190 meter lange sluis. Maar goed, Jean-Pierre is de baas dus we legden even aan de wachtsteiger aan. Het was lunchtijd, dus we maakten een lekker broodje en deden rustig aan. Het kostte wel een uur, maar vanavond zeiden we tegen elkaar dat dat uurtje pauze waarschijnlijk maakte dat de dag heel snel omvloog.

Tegen vijf uur legden we aan bij de Halte Fluviale Ampuis, op kilometer 35,6. We wilden naar de sluis, vlakbij, maar het zag er hier zo leuk uit dat we hier voor kozen. Een mooi plekje: aan de binnenkant van een steiger, waardoor we geen last kregen van golven van vrachtschepen of rivercruisers.

Er waren mensen aan het zonnebaden en pootjebaden, en aan het begin van de steiger (wij moesten even om ze heen varen) lag een polyester jachtje dat een stel flink aan het opruimen en poetsen was. Nou, hij werkte en zij lag in de zon.

Wij hebben ook even gezwommen. Dat kon mooi, op de bijna-laatste dag op de Rhône. Het water was lekker, niet eens koud.

We merkten vandaag dat het water steeds helderder werd, zelfs in de sluis. Het is niet meer grijzig, maar helder groen. De hele dag hebben we mooie bergen en wijngaarden gezien en ook nu, vanaf ons plekje. 

Tegen acht uur vanavond begon het wat te flitsen en te regenen. Dat was jammer, want het zat nog lekker buiten. Nou ja, dan maar naar binnen. Nu, ruim een uur later, regent het nog steeds. Niet hard, maar je wordt er wel nat van.