Code Rood viel mee

Gisternacht was het bladstil. Maar dat veranderde tegen negen uur. Toen begonnen de bomen te ruisen, kwamen er golfjes, hoorden we de tenten van de (gesloten) terrassen klapperen en joegen de wolken met flinke vaart van zuid naar noord. Gunstig voor ons, we liggen beschut tegen zuidenwind.

De hele dag waaide het als een malle om ons heen. Maar wij lagen super beschut! Wel schommelden we behoorlijk in de windstoten, maar de andere jachten (drie stuks inclusief de verhuisde Jelle) die op hun anker lagen met de kont naar de wal vingen meer wind dan wij. Het water was een beetje gestegen, een centimeter of twintig, dus dat viel erg mee.

Na twee uur ’s middags zijn we trouwens niet meer echt buiten geweest, want toen begon het te onweren en te regenen. En flink! De onweersbuien bleven boven ons hangen en het flitste en knalde geweldig. Het leek wel of Donar, de Noorse god van donder en bliksem, op bezoek was bij zijn Griekse collega Zeus en samen een luidruchtig feestje bouwden. En het duurde en duurde maar. Met een heleboel regen erbij. Af en toe konden we ons nauwelijks verstaanbaar maken, zo’n herrie was het.

En verdorie, vier van onze ramen in de stuurhut lekten wat. Alsof regenwater aan de onderkant van de ramen naar binnen werd gezogen, onder het kit door. Ergens onderweg op deze reis (waar precies dat weten we niet eens meer) hebben we de ramen opnieuw gekit omdat de kit wat oud leek. En wanneer we terug in Nederland zijn willen we nieuwe ramen laten zetten, maar we hadden gedacht dat het nog wel een jaartje kon zoals het was. Niet dus. Eerst probeerden we het regenwater met gastendoekjes te deppen, maar het werd te erg.

H’m, wat dan? Het winterkleed over de stuurhut heen? Dan zouden we behoorlijk in het donker zitten, dat was niet zo leuk natuurlijk. Het zeildoek dat we in Korinthos hadden gekocht? Dat is een wit kleed met rondom nestelogen, van vier bij drie meter. Dat leek een goed plan. Tegen een uur of vijf, toen het weer zowel qua wind als qua regen even rustiger was, hebben we het kleed over het dak getrokken en vastgezet. Wel met regenpakken aan hoor, want het was niet echt droog maar relatief droog.

Met veel touwtjes hebben we het kleed dus vastgezet, en joepie: het was bestand tegen wind en regen. Gelukkig maar, want het heeft nog een paar keer enorm geplenst! En nog fijner: het lekte niet meer.

De wind nam gisteren aan het einde van de avond af, en ergens vannacht, na nog flinke onweersbuien, werd het ook een poosje droog. Maar vanochtend tot een uur of elf bleef het nat. En de rest van de dag? Droog en bladstil. Hoe is het mogelijk!

Aan het begin van de middag hebben we een rondje door het dorpje gelopen, en de schade viel zo te zien erg mee. Er zijn wat takken van bomen gewaaid, een antenne (ja, die bestaan hier nog) is geknakt, een kleedje van een vissersboot af, de rubberboten van twee jachten waren hartstikke vol gelopen en op straat zagen we de sporen van de naar beneden stromende regen. Oh, en de blauwe zakjes die onze buurman-taverne had opgehangen om zijn fittingen? Daar zit overal een bodempje water in.

Vathi heeft leuke straatjes en steegjes. Niet overal kan een auto rijden, dus we vragen ons wel af hoe sommige huizen gebouwd zijn, en hoe een verhuizer de spullen komt brengen.

En hoewel sommige huizen erg modern lijken, bijna niet-Grieks, zagen we ook andere situaties. Electriciteitsdraden als spaghetti van raam naar raam, gasflessen die buiten staan, regenpijpen die tot halverwege een muur lopen en ga maar door. Wat een verschillen bestaan er hier!

Af en toe denken we dat er aalscholvers op een dak staan. Maar dat zijn draaibare delen op schoorstenen, die met de wind meewaaien. 

De bergen van Lefkada zijn intussen weer duidelijk te zien geweest, niet meer verscholen achter wolken of regenbuien. De hele dag heeft de zon niet geschenen helaas, maar het is niet koud geweest: steeds een graad of 22. Prima voor ons.

De code Rood die voor vandaag voorspeld was, in verband met de regen, is opgeheven. Terecht, want vandaag was er weinig aan de hand. Vanmiddag nog een beetje regen, en tegen acht uur wat wind uit het noorden, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. En morgen gaat de zon weer schijnen zeggen de weermannen, daar hebben we zin in! 

We kregen van de dames nog leuke foto's van de kindertjes. Geweldig! Dat zijn weer mooie achtergrondfoto's op de laptop, en dat is genieten! Maar soms vinden we onszelf ook wel heel zielig hoor, dat we ze al zo lang missen. Tja.....