Vanmiddag zou het regenen en hard waaien, was de voorspelling. Dus vanochtend zijn we nog even lekker gaan wandelen, in de zon. Wel met de paraplu mee, die was af entoe toch even nodig. We liepen naar de oude begraafplaats van Katomeri, op de berg. Hier ligt iedereen heel knus tegen elkaar aan: allemaal met de voeten naar het oosten, maar zo dicht bij elkaar dat je soms op een graf moet stappen om er langs te komen.
De buien barstten los toen we goed en wel aan boord waren, dus dat was goed getimed. In de supermarkt (die ook wel een winkel van Sinkel lijkt) had ik fillodeeg en sinaasappels gekocht. De patisserie verkoopt geen Portokalopita meer omdat er geen toeristen zijn, en wij vinden dat juist zo lekker.
Het internet vertelde me wat ik moest doen. Aangezien we geen bakvorm van 20 bij 30 cm aan boord hadden heb ik het deeg verdeeld over een grote en een kleine springvorm, dat ging prima. En vanavond bij de koffie hebben we natuurlijk al een stukje geproefd. Heerlijk! Een blijvertje, dit recept!
Dat had Hidzer wel verdiend, wat lekkers, want hij heeft vanmiddag Andy helpen zoeken naar zijn telefoon. Andy zat op een zitje in de hoek van hun kuip te lezen en zijn telefoon viel uit zijn broekzak in het water. Dat was al een keer eerder gebeurd had hij zondag verteld.....
Beide mannen hebben een poos gezocht, maar helaas geen telefoon gevonden. Het water was niet helder door de wind waardoor ze slechts een centimeter of 10 konden zien. En wanneer ze de bodem aftastten werd het water zanderig, dat schoot al helemaal niet op. Na een half uur zijn ze gestopt, want ze werden ook wel wat koud.
Hidzer kreeg een paar blikken bier als dankjewelletje.
Vanavond kwam er wat meer wind, regende het af en toe, en kwam er een flinke onweersbui over. Ach, daar wennen we al aan. Het is niet meer bijzonder, dat onweer. We zagen wat flitsen, hoorden donder, maar veel wind kwam niet uit de bui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten