van alles wat

Vannacht was het best rustig, het viel ons erg mee. Af en toe was het zelfs bladstil. Maar we hebben ook onweer gehoord, dus het was een van-alles-wat-nachtje. Met veel regen, dat weer wel.

Vanochtend stond het water best laag, vijftig centimer beneden de kade. Waar blijft al dat water toch? Het lijkt wel of hier een soort van eb en vloed heerst, maar dat is het niet. Het schijnt echt door de wind te komen.

Door onze natte kleding en de vele regen was het de koudste nacht sinds tijden voor ons: 14,6 graden in de stuurhut vanochtend, en op de patrijspoortjes zat nogal wat condens aan de binnenkant. Maar ach, een doekje over de patrijspoortjes, een olielampje aan en ons waxinelichtjes-stoofje, en het was zomaar weer behaaglijk.

De elektriciteitspaal, die we met zijn drieën een beetje om de beurt gebruiken, heeft kuren. Slechts één aansluiting werkt. Zowel onze splitter als die van Andy doen het prima, daar ligt het niet aan. Dus soms gaan we met twee boten op de paal, soms gebruikt eentje “alle” stroom. Dat gaat super, we zijn alledrie erg makkelijk.

Maar af en toe was er geen elektriciteit. Waarom? Geen idee. De zekering zat er nog gewoon in. En de oplossing? Nou, soms even de zekering uit- en aanschakelen. Maar dat werkte niet altijd. Een andere oplossing was de stekker er uit doen en er weer in. Soms werkte dat ook niet. Dus de derde oplossing was de ene splitter er uit en de andere er in. Het is een grappige Griekse paal dus.

Hidzer twijfelde op een gegeven moment over onze stekkers, door een opmerking van Andy over de polen. Zit de juiste draad op de juiste pool? Een uurtje pielen met alle stekkers deed blijken dat alle blauwe draden braaf op de min-pool zaten, en de bruine draden op de plus-pool. Pfoe, dus daar lag het ook niet aan. Fijn!

Na het beeldbellen met Burgum, waar een hoogzwangere Maaike met Welmoed op visite was bij Oerpake en Oerbeppe, en waar Klaas ook aan de koffie zat, heeft Hidzer mij de mast in gehesen. De radarreflector zat niet meer verbonden aan de verstaging en wiebelde wat heen en weer. Dat is niet lekker in de wind, dus er moest even een harpje en een karabijnhaakje aan.

Even.... Ik vind het nog steeds niet leuk, zo hoog in de mast, en dan ook nog helemaal aan de zijkant. Lekker vasthouden kan niet, en mijn ene voet begon me toch te trillen! Ach, eenmaal veilig weer op de grond was de spanning gauw verdwenen en was ik weer erg blij dat het gelukt was. Nou ja, nu maar hopen dat ik de harpsluiting stevig genoeg aangedraaid heb met de schroevendraaier. We wachten af. Anders moet ik weer omhoog.....

Nadat we weer een flinke bui hebben gehad zijn we gaan wandelen naar Yanni, in het dorpje Katomeri hier vlakbij. Hij wordt ook wel Chinese Yanni genoemd omdat hij zo goed als alles verkoopt. De etalage beloofde al een groot assortiment, en onze verwachtingen werden binnen zelfs nog overtroffen. Elektronische muggenmeppers, verfrollers, batterijen, toiletborstels, barbecues, snoertjes, pannen, schroeven, raamdecoraties, je kunt het niet verzinnen of het was hier te koop. Zelfs kerstverlichting, van die rood-blauw-groene die knippert. De kerstmannen die her en der stonden waren waarschijnlijk ook te koop. En een mevrouw die laarzen wilde hebben voor haar man, moest even een minuutje wachten want ze werden uit een magazijn gehaald. Dus daar staat nog veel meer dan in de winkel past. Super!

Vanavond hebben we de speciale Griekse Nescafé voor Frappé geprobeerd. Best lekker, maar ik wil er de volgende keer graag wel lobbige gezoete slagroom op. Het is grappig om te maken: wat koffiepoeder met wat suiker en water schudden tot het niet meer uit je glas valt, dan eventueel koffiemelk er bij en aanlengen met nog wat water. Officieel moeten er ijsklontjes in, maar die hebben we niet. De rietjes van de kleinkinderen komen nu weer van pas!

Over kleinkinderen gesproken: in Hilversum vormen ze al een heuse keukenbrigade. Zó leuk!