zwemmen en op visite

Tijdens onze wandeling vandaag zagen we weer een staaltje van Griekse nuchterheid: stel je bent chauffeur op een cementwagen, en vlak bij de fabriek heb je nog wat cement over in je auto, wat doe je dan? Nou, dan stort je het gewoon in de berm. Je gaat het een klein beetje aanvegen, maar je zet er geen paaltje of zo bij, want er komt toch bijna niemand langs, dus: No Problem!

Wij hebben er onze voorletters in gekrast met een stok. Zo blijven we altijd een beetje op Meganisi!

Via een omweggetje zijn we naar ons strandje gelopen, waar we weer heerlijk hebben gezwommen. Vandaag hadden we onze waterschoenen mee, zodat we niet meer met van die hele rare pasjes het water in liepen. Want lopen op kiezels, dat is voor onze voetzolen niet zo lekker. Maar nu huppelden we bijna de zee in, haha!

Op de terugweg zagen we een landje met fruitbomen. Nou, dat is natuurlijk niet bijzonder hier. Al hebben mensen hier slechts een ieniemienie-tuintje, er staat een mandarijnenboom, een citroenboom, een limoenboom of een sinaasappelboom in. Of een olijvenboom natuurlijk.

Maar bij deze mandarijnenboom lagen er al een boel mandarijntjes op de grond. Oh, zó jammer! Helaas was  het hek op slot, anders hadden we er misschien een paar gepakt. Dat weten we niet zeker, maar nu, door het hek, was de beslissing al voor ons genomen. Maar jammer was het wel! Want de mandarijnen die we hier bij onze supermarkt kopen, zijn hartstikke lekker. 

In het dorpje Spartachorio viel ons vandaag vooral het contrast tussen oud en nieuw(er) op. Sommige stukken muur waren niet aangesmeerd, of er miste een hek om een balkon. 

En wat we al vaker hadden gezien: een best wel mooi huis naast een krot. Het krot blijft krot, er wordt niets aan gedaan. 

En waar ze hier goed in zijn: bouwen op rotsen. Dat moet ook wel, want het is hier nogal rotsig natuurlijk, maar in Nederland zouden we er een flinke uitdaging aan hebben. Hier is het bijna normaal, dat je je huis bouwt met stukken steen op een rots. Niet met bakstenen, maar met stukken steen. 

We zagen weer een koe op ons pad. Een andere koe dan laatst, maar aan de koeiepoep te zien die we kilometers verder aantroffen had dezeeen lange wandeling gemaakt over de weg.

We hebben onze ramen nog even voorzien van een extra laagje kit, en warempel, het ging stukken beter dan gisteren. En nu maar hopen dat het effectief is, dat gaan we van ’t weekend merken. Dan wordt er weer serieus regen en wind verwacht.

Aan het eind van de middag gingen we naar Jelle. We waren uitgenodigd voor een hapje en drankje. Nou, dat was lekker hoor! Een Griekse linzensoep, bruchetta en koffie met chocola.  Heerlijk! En erg gezellig, we hebben over van alles gekletst. Hij kreeg van ons een stapel boeken die we gelezen hadden, wel een stuk of 12, dus hij hoeft zich even niet te vervelen.