Stenen

De dag begon weer bewolkt. Bewolkt betekent nog steeds dat de deur van de stuurhut openstaat en dat we in korte broek en shirtje lopen. En gelukkig kwam de zon ook nog lekker lang te voorschijn. Vanmiddag wandelden we langs weer een nieuwe route, en die stond toevallig in het teken van stenen.

Eerst kwamen we langs een muur in wording. Drie mannen waren er mee bezig. Een aparte klus want het lijkt op mozaïeken met rots. Heel veel muren worden op deze manier gebouw. Muren van huizen, muren als erfafscheiding, en muurtjes in olijfboomgaarden.

Eén van de mannen was aan de buitenkant van een erfafscheiding aan het mozaïeken, een andere man aan de binnenkant, en een derde leverde cement en stukken rots aan. Het blijkt geen keiharde rots te zijn, de mannen konden er redelijk gemakkelijk stukjes af hakken. De stukjes werden gebruikt om de ruimte tussen de muurtjes op te vullen, zodat het een dikke muur van een centimeter of vijftig wordt. Het kost behoorlijk wat tijd, maar het zijn wel mooie muren hoor!

Even verderop wordt ergens in de toekomst een huis gebouwd. De fundamenten zijn al klaar, en de stukken rots om de muren van te bouwen liggen te wachten op vakmannen. 

Aan bijna het einde van onze wandeling, toen we op een anderhalve kilometer van Vathi waren, zagen we hele aparte rotsen. Van een afstand leek het alsof er veel koeienpoepen op een grijze rots lagen. Maar dichterbij gekomen, leek het alsof er cement gegoten was over balvormige stukken rots, maar het was één en al rots. Van verschillende materialen dus. We zijn er op geklommen en hebben geprobeerd om er een stuk af te halen, maar het was te hard. Heel apart dus. Vonden wij.