Rondtoeren op Samos

Met onze huurauto zijn we een paar dagen over het eiland gereden. Via kleine weggetjes hebben we van alles gezien. Nou, kleine weggetjes: het zijn allemaal kleine weggetjes, maar de ene is nog smaller en slechter geasfalteerd dan de andere. Een echte “snelweg” is er niet op Samos. Dus het tempo lag niet zo hoog, mede doordat we berg-op en berg-af gingen.

We hebben even gekeken bij een haventje, waar we naartoe willen als we uit Pythagorio vertrekken. Niet groot, maar groot genoeg.

We reden door kleine dorpjes (soms zo klein dat je je afvraagt waarom het een naam heeft), langs wijngaarden, olijfboomgaarden, stopten op mooie uitkijkpunten, hebben geluncht, gepicknickt, gezwommen, en keken in een paar van de vele kleine kerkjes.

Gelukkig was het erg rustig op de weg. In de zomer zal het wel druk zijn, met auto’s en scooters, maar nu viel het ons heel erg mee. Fijn, want we reden wel eens fout en moesten dan keren. Ha, fout rijden is ons op het lijf geschreven, helemaal wanneer de richtingaanwijzers de plaatsnamen in het Grieks vermelden.

Ach, zo kwamen we ook wel weer op hele mooie plekjes hoor.

Want de app MAPS.ME hielp ons ook niet altijd. De dame die de weg moet wijzen heeft een pinnige stem, maar dat niet alleen: ze wilde ons over het terrein van een vuilstortplaats laten rijden, en tegen het verkeer in op een éénrichtingsweg.

Langs de kant van de weg zagen we heel veel kleine kappelletjes. Het bleken bermmonumentjes, ter ere van iemand die daar een ongeluk niet overleefd heeft, maar het waren soms ook monumentjes om een god (of zo) te bedanken dat het allemaal weer goed gekomen is.

Alle brandweerwagens op het eiland (en dat zijn er veel) komen uit Duitsland. Soms staat er nog "Notruf" op, of "Feuerwehr". Wat nou de link met Duitsland is weten we niet, maar het is fijn om te weten dat er bij brand met (vroeger.....) degelijke wagens uitgerukt kan worden.

Vlak bij Samos stad kwamen we langs een vluchtelingenkamp. Best groot. Langs de weg, in de volle zon. We werden er niet vrolijk van.

In het noordoosten van het eiland staat een groot klooster, het Zoodochos Pigi klooster. Op weg van Turkije naar Samos zagen we het al hoog in de bergen staan, en nu keken we uit over het water waar we gevaren hebben.

De kerk in het klooster (dat nog steeds bewoond wordt) was er weer eentje vol pracht en praal, met heel veel goud. Of goudkleurig, dat lijkt logischer. We mochten geen foto’s maken, maar we waren er in ons eentje, dus hebben het stiekem toch gedaan. Een beetje vreemd is het wel, rondlopen op de binnenplaats van een gebouw waar nonnen wonen. Bijna alsof je inbreuk maakt op hun privacy. Maar de enige non die we zagen bemenste het winkeltje waar je allerlei religieuze dingetjes kon kopen, naast zelfgemaakte jam en likeur.

Vanavond hoorden we van iemand op de wal dat het Kanaal van Korinthe begin oktober gesloten wordt om onderhoud te plegen. Oei, dat is al gauw! Morgen maar even onderzoeken of het waar is......