We hebben weer een lange route gevaren. Ongeveer een derde hebben we kunnen zeilen, maar de overige 35 mijlen moest de motor er bij. Jammer, maar we wilden een flink stuk opschieten. Deels vanwege het Kanaal van Korinthe met zijn sluitingstijd. De meneer die ik belde vertelde wel dat het Kanaal pas per 10 of per 15 oktober gesloten zou worden, maar ja, we zijn in Griekenland en niets is zeker. Dus we nemen geen risico en zorgen dat we er wat eerder zijn.
En deels omdat er weer een stormpje komt. En die willen we hier niet uitliggen.
Er lagen al een paar jachten en er kwamen nog een paar bij, maar er was ruimte genoeg en het bleef lekker rustig. Er was ook een jacht uit Delfzijl. Met Nederlandse vlag. Maar dat was weer een gevalletje ICP, met andere woorden: Duitsers hadden een jacht onder Nederlandse vlag laten registreren, dat was goedkoper en je hebt er geen vaarbewijs voor nodig.
Vandaag beseften we pas goed waarom Samos als een groen eiland bestempeld wordt. Wij vonden het wat droog-groen, met de vele olijfbomen, maar de andere eilanden in de Sporaden en de Cycladen zijn allemaal grijzer en bruiner, zonder begroeiing.
Maar ze hebben wel muurtjes. Die komen op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO. Het lijkt wat gek, want de muurtjes zijn van keiharde stenen gebouwd, dus is het wel degelijk materieel erfgoed zou je zeggen, maar het gaat om de techniek.
De muurtjes worden al eeuwen zonder metselwerk gestapeld, een techniek die nog steeds beoefend wordt door boeren. Ze dienen als erfscheiding maar ook als terrasstysteem voor landbouw en voor irrigatie. Van een afstand zagen de muren er als strepen uit, maar met de verrekijker hadden we al gauw door dat ze door mensen gemaakt waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten