Korinthos

We zijn nog twee dagen in Korinthos gebleven. Het waaide flink met stevige golven uit het westen, dus het was een wijs besluit. Gisteren was ik jarig, het regende felicitaties via app en telefoon, zó leuk!

Wat hebben we gedaan deze dagen? Met koffie en baklava in de fietstas naar Loutráki, het stadje dat je tegenkomt als je vanaf het Kanaal van Korinthe rechtsaf slaat. Het is een “betaald door de EU” stadje, dat is overduidelijk. We hebben op het internet gekeken hoeveel geld er naar Griekenland is gegaan tussen 2014 en 2020, en we schrokken er enorm van. Miljarden!!

En hier in Loutráki hebben ze hun deel ook echt wel gehad. De haven is gebouwd voor ruim 4 miljoen. En wat voor een haven! Ieniemienie. Er kan geen passant liggen. Hier is een aannemer erg rijk van geworden.

De boulevard is voor miljoenen aangelegd, en heel apart: de borden staan er nog altijd. Alsof ze er trots op zijn dat ze iets onnuttigs hebben gebouwd met EU-geld. Nou, misschien is het niet helemaal onnuttig geweest, want ’s zomers is het vast druk met toeristen. Er staan veel hotels en restaurants, dus de Grieken vinden het hier vast leuk. De stad is toeristischer dan “onze” Korinthos, maar helaas kan er dus geen toerist met een jacht aanleggen.

Ach, we hebben lekker aan zee gewandeld en onze koffie-picknick gehad. Het was heerlijk warm, tegen de 30 graden, we fietsten even later met een lekker windje weer naar het Kanaal. Daar hebben ze niets leuks van gemaakt, van de laatste brug. Er staat niet eens een vlag! De lage verkeersbrug moet zakken wanneer er scheepvaart doorkomt, en daardoor zijn de balken waar we over liepen wat nat. Een beetje eng, maar het ging prima.

Aan de westkant lag nog een stukje van een oude weg, die ook met geld van de EU gerestaureerd is. Kosten: bijna 5 miljoen euro. We mogen er niet eens op lopen......

We hebben vissen gekocht, die werden wel van hun ingewanden ontdaan maar de kop en de staart bleven er aan. Daar heeft Hidzer op de steiger zich over gebogen. Het werd een lekker maaltje, super verse vis!

 Vandaag was het was- en poetsdag. De was wapperde bliksemsnel droog door de zon en middagwind. En aan het eind van de middag, toen we niet meer van boord wilden, zijn we naar de steiger gevaren waar de toegang naar de wal nogal gevaarlijk is. Want op die steiger is een waterkraan. We hebben de boot gepoetst, van buiten en van binnen, dus we zijn weer schoon.

Op zee staan er nog flinke golven, waarschijnlijk doordat de noorwestenwind zo’n 100 kilometer vrij spel had de afgelopen dagen. Morgen is het vast beter, dan willen we vertrekken naar een ienieniedorpje op 30 mijl afstand.