Nog steeds in Frikes

Nadat wij koffie met een lekkere amandel-caramel koek hadden gehad was het tijd om naar Nederland te bellen: Heit is 91 jaar geworden! Hij had nauwelijks tijd voor ons, want ook bij hem stond er koffie met gebak op het menu en er was ook al visite.

We zijn even naar een oude ronde uitkijktoren gelopen (heel dichtbij), en deden wat boodschappen in de supermarkt van Kiki. Een interessante dame die honderduit vertelde over van alles: over Albanezen, over luie Grieken, over de Medicane (Mediterranean Hurricane) van 17 september 2021, over EU-geld, over de bakker die niet langs gekomen was, over de herder van de vele geiten en ga maar door. We weten nu dat er 7 mensen wonen in Frikes, waarvan 4 kinderen. Haar supermarkt had trouwens een enorm groot assortiment, dat hadden we niet verwacht.

Na de luncht wandelden we naar Kioti, een haventje op 5 kilometer lopen. In een baaitje, een best wel toeristisch baaitje. Hier waren nog wel tavernes open. Het was er leuker, maar ook drukker dan “bij ons” in Frikes.

Onderweg zagen we nog leuke huizen te koop (maar ze waren nog niet afgebouwd), en keken we steeds uit over zee. Een prima wandeling. Weliswaar over een asfaltweg, maar het was helemaal niet druk. Apart was wel dat er soms een wegversmalling gecreëerd was met afzetlint, omdat de rotsen (de bodem) onder het asfalt weggespoeld was. Het asfalt hing er nog gewoon. Wij vonden het wat eng, maar blijkbaar is dit ook “No Problem” voor de Grieken, want er rijden zelfs nog vrachtwagens over deze weg.

Tegen drie uur vanmiddag stak de wind weer op en lagen we weer een paar uren te schommelen. Zelfs toen het tegen  half acht donker werd stond er nog een flinke wind, weer aflandig. We wennen er al aan......