Nachtelijk bezoek

Vannacht schrokken we ergens van wakker. Waarvan? Geen idee. Er liep iets op het voordek. Boven ons hoofd dus. Het hipte niet als een vogel. Was het een mens? Hidzer gaf een mep op het roefdek, en het geluid hield op. Even. 

Weer een mep. En toen pootstapjes. En even later een bonk. 

Ik ging stiekem vanachter de gordijnen van de stuurhut kijken wat het was. Niks te zien natuurlijk, ondanks dat het heel helder was. De fietsen stonden er nog, de rubberboot lag er nog. 

Was het misschien een kat geweest? Nee, die maakte niet zulke voetstapjes. Een zeemeeuw of eend? Nee, ook niet. Nou ja, het bleef stil, dus we zijn weer gaan slapen.

Vanochtend zagen we deze sporen op het potdeksel. Zou het dan een steenmarter zijn geweest? Wie het weet mag het zeggen....

Het was een prachtige ochtend: zon, bijna bladstil. Het was vandaag Dag 14 van onze reis, dus hoogste tijd om te wassen. Even leek het er op dat we geen knijpers genoeg hadden, maar dat viel gelukkig mee. En het mooie is: alles is weer droog.

Op weg naar de bakker/slager/AH staat een ooievaarspaal. Voriig jaar zat er een zielige, wat vieze ooievaar op, met jongen, en dit jaar is er ook weer activiteit. Op zich misschien niet zo bijzonder, maar wat doet dat kleine groene tafeltje daar nou? Het lijkt wel of er stukjes brood op liggen, maar dat eten ooievaars volgens mij niet. Ach, het is wel grappig.

Vanmiddag hebben we lekker lui gelezen in de kuip. Heerlijk in de zon, ergens in de middag hebben we een windkleedje gespannen, maar oh, wat was dat weer genieten! We zijn net terug van ons rondje lopen, met een bijna ondergaande zon, dat was ook al weer een kadootje. Morgen weer? We hopen van wel!