Naar Thorn

We hebben prima geslapen op het Leukermeer. Toen we opstonden scheen de zon al, en we zijn direct na het ontbijt vertrokken. Vlak voor we de Maas opdraaiden zwaaiden we nog even virtueel naar Mariëlle en Olivier, en tot onze verbazing was het erg rustig op het water.

Eerlijk gezegd misten we Marit enorm, maar we hadden nu wel meer aandacht voor de omgeving. Het was nog best fris, dus we gingen al gauw naar binnen.

Ha, ergens bij km 125, vroeg vrachtschip Endurance aan vrachtschip Solano via de marifoon "of dat een jachtje is, daar voor je". Dat bevestigde de Endurance, die achter ons voer. De Solano was in de war geraakt, "omdat ie AIS hep, dat sie je niet faak".

De huizen, chalets en stacaravans die vlak aan het water staan, hebben bijna allemaal een hoog-water-redmiddel. Ze staan op pootjes, op wielen of zijn demontabel. Tenminste, dat denken wij te zien. 

Na de koffie met taart was het lekker warm geworden, dus we smeerden ons in en gingen buiten sturen.

Bij Venlo kregen we zomaar vier kanoërs achter ons aan. Een training op snelheid vertelde de instructeur. Nou, ze hielden het lang vol hoor, wij vonden het erg knap.

Je moet hier de pontjes voorrang verlenen, maar er zijn pontbazen bij die voorrang nemen. We moesten goed uitkijken of de slagbomen naar beneden gingen, want een lichtje voeren daar doen ze niet aan. Okee, de ponten verlenen grote schepen voorrang, maar daarna kijken ze niet meer op of om. 

Er is niets geks gebeurd hoor, maar we waren erg alert dus. En het grappige is, dat het veelal gierponten zijn. Die hadden we nog nooit gezien. Een gierpont is met een kabel bevestigd aan een punt in  het midden van de Maas, op de bodem. De kabel wordt boven water gehouden door een klein bootje, dat lijkt wel een stalen vletje. 

Vroeger ging de pont dan zonder hulp van een motor naar de overkant, door gebruik te maken van de stroming. Maar tegenwoordig is alles gemotoriseerd, maar omdat de stroming soms zo sterk is blijkt het verschijnsel gierpont heel handig te zijn.

De oevers zijn ook hier soms afgekalfd, daar wennen we al aan. Ook aan de zand- of grindafgravingen. Het ziet er niet mooi uit, maar het zal wel een bloeiende industrie zijn. Af en toe hoorden we een koekoek, we zagen relatief veel zwarte zwanen, heel leuk. Ook veel kleine haventjes, maar daar wilden we niet naar toe. 

Nee, wij gingen bij Roermond het Lateraal Kanaal op. Klinkt saai, was het eigenlijk wel een beetje doordat het zo recht was, maar het groen aan weerskanten vergoedde veel. En leuk: de sluis had drijvende bolders, dat was luxe!

Tegen 17:00 uur gingen we bij Thorn voor anker. Aan de (gratis) steiger was nog wel plek voor ons, als iedereen wat dichter op elkaar had gelegen. We zaten lekker na te genieten van deze dag en de vorige, toen we een motor hoorden starten en er een kruiser vertrok. Wij gingen snel anker-op en liggen nu mooi bij het stadje Thorn. Dus morgen lekker wandelen en/of fietsen.

Aantekeningen over deze dag staan in mijn dagboekje, dat kunstig is beschreven door Marit. Prachtig toch? 

De boeken die we van Anneke en Jan kregen hebben een plekje gevonden, we zijn er blij mee!

De plak- en kleur kunstwerken die we van Marit kregen hebben een ereplekje gekregen op de quilt die vol hangt met foto's van de kindjes.

Het voelde vandaag alsof we nu pas echt op reis gingen. Zonder visites, zonder bezoekjes, gewoon met zijn tweeën, nieuwe waters en plaatsen ontdekken. We hebben heel snel onze draai gevonden gelukkig, en heel veel zin in De Reis.