Vannacht regende het wat, vanochtend ook. Maar we hebben toch weer even lekker gedipt in het zoete water. We voelen ons nu wel weer bijgeslapen en kijken terug op een goede overtocht.
Op AIS zagen we dat er een stel "Denemarkers" in zowel de binnenhaven als de buitenhaven liggen. Degene die we herkennen (aan de naam, en soms aan een praatje), zijn allemaal gisteren binnengekomen.
Wij zijn na de koffie vertrokken. De Iron Lady ook, een paar minuten voor ons, ze kwamen nog even langs varen (een omweggetje van 30 meter) en vertelden dat ze nog twee weken vakantie hebben en heel rustig aan gaan doen.
Maar ja, wel op de motor. Wij niet, wij hebben gezeild tot we het Dokkumer Diep, het betonde vaarwater naar de sluis. Het was zo goed als droog, net niet helemaal. We hadden het zeil en de fok nog niet plat cq ingerold, of het begon serieuzer te regenen. We zijn maar binnen gaan sturen, lekker luxe.
Er haalde ons een Duitser in, met een bloedgang, die even later vastliep. Muurvast. Toen wij hem weer inhaalden, en een kort praatje maakten, bleek dat hij 2 meter diep ligt en wist dat het hier spannend zou zijn. Okee, dan moet hij het ook zelf weten. Hier wordt 1,9 meter aangegeven. Maar mooi voor hem, hij raakte weer los. En haalde ons na de sluis weer met een bloedgang in. 12,2 kilometer per uur, dat past niet echt in deze smalle vaartjes.
De brug van Engwierum was creatief bezig. Twee zeiljachten voor ons gingen er door, daarna bleef het licht groen maar ging de brug half naar beneden. Oh? Hij bleef zo een poosje hangen. Ik riep de brug op en kreeg als antwoord dat de Franse kruiser voor ons er door mocht en dat hij dan de brug even moest sluiten en direct voor ons weer zou openen. En zo geschiedde. Beetje apart, maar ach.....
Verder ging het van een leiden dakje. Het miezerde soms wat, maar dat deerde niet. Dokkum ging redelijk vlot, we moesten eventjes wachten op de fietsende brugwachter. Mem belde nog even, ze was nieuwsgierig hoe het met ons was.
Vlak buiten Dokkum is een leuk Marrekritewalletje, daar zijn we gaan liggen. Er lag een grote kruiser een beetje "niet zo aardig" bijna in het midden, maar we pasten er wel bij. Met de spriet uitstekend over de rietjes, maar dat ging best. Toen we goed en wel vastlagen kwam Mevrouw naar buiten en vroeg of het paste, dat ze nog wel een metertje naar voren konden. Ik antwoordde dat het niet zo aardig van ons was om zo dicht op hen te liggen, maar dat het wat ons betreft wel kon. Maar ik weet niet of ze de boodschap hebben begrepen, haha.
We kregen een telefoontje of we visite wilden krijgen: natuurlijk! En een uurtje later kwamen Klaas en Mem er aan. Heel erg gezellig, we hebben weer heerlijk bijgepraat onder een sapje en hapje.
Het waaide best hard, maar we lagen gelukkig wat in de luwte. Op de radio hoorden we dat het vanochtend onder andere in Woudsend zó hard en veel heeft geregend dat straten onbegaanbaar waren geworden en het aquaduct afgesloten moest worden. Woudsend was even niet toegankelijk! Wij zagen dreigende wolken maar het meeste ging aan ons voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten