Holtenau Kiel

Ha, wat slaapt onze baai toch lekker. Vanochtend hoorden we grote schepen brommen, maar ze bleven keurig op grote afstand, zo’n kilometer bij ons vandaan. We gingen even dippen in het heldere water, douchten ons af en namen een ontbijtje buiten, met uitzicht op alle grote schepen die heen en weer voeren.

Na gezellig beeldbellen met Welmoed (oh, wat is het toch een leuk meiske!) voeren we naar Holtenau. Naar de steiger, waar nu geen plaats meer is voor charterschepen. Er lagen 3 jachten, wij pasten er zat bij: er kunnen wel twintig achter elkaar geloof ik.

We dronken lekker koffie in de zon en stapten daarna op de fiets. Elk met een jerrycan, om diesel te tanken. Het is heuvel-op fietsen, met als voordeel dat we op de terugweg heuvel-af gingen.

Het was niet ver hoor, iets van een kilometer. We fietsten naar de pomp, zagen dat het 32 cent per liter scheelde ten opzichte van Stralsund en tankten twee jerrytanks vol. Daarna liepen we naar de supermarkt Rewe (vroeger Sky), daar ging ik naar binnen met mondkapje en Hidzer bleef bij de diesel buiten. Hidzer stapte vanaf daar op de fiets, ik ging lopen. De jerrytank past bij Hidzer net onder het zadel en blijft zo mooi staan. Ja, bij mij past –ie ook onder het zadel, maar dan kan ik met mijn korte benen niet meer fietsen. Nou, lopen is heuvel-af helemaal niet erg.

We hebben dit twee keer gedaan. Dat was al iets van 88 liter. Na de lunch, met vers brood, gingen we nog een keer. Nou, nu hebben we ongeveer 350 liter in de tank, dat geeft een veilig gevoel voor op de Noordzee.

Op ons gemakje voeren we weer terug naar ons ankerplekje. Ha, we liggen nu bijna op dezelfde plek, dat scheelt geen 30 meter. Goed gemikt toch?

Het bleef een heerlijke zonnige warme middag, tot ongeveer vijf uur. Een onweersbui, maar veel minder erg dan gisteren, ging over ons heen. En vlak daarna scheen de zon weer. Van lezen komt hier niet zo veel, we kijken veel naar alles wat passeert. Af en toe ook een groot cruiseschip, zoals de Aïda Prima. Hoeveel toeristen er op zijn, nu in Corona-tijd, weten we niet, maar er kunnen ongetwijfeld honderden op. Het schip is 300 meter lang. Driehonderd meter, ongelofelijk toch?

Trouwens, in de lucht is ook van alles te zien. Het vliegveld wordt druk bezocht, maar we zagen vandaag wel vier keer parachutespringers uit een vliegtuig komen. Steeds een stuk of zes. Van heel hoog, en eerst een poosje zonder parachute. In vrije val. En daarna rustig met de parachute. Prachtig gezicht!