Thuis!

Wow! Wat was het geweldig, het thuiskomen! Waren we er aan toe? Ja en nee. We kunnen nog jaren zonder problemen reizen hebben we gemerkt, maar het is toch wel geweldig om al die lieve mensen te zien!

Het waaide bescheiden, dus we hebben lekker kunnen zeilen. Op de grote fok. Het ging niet snel, maar we kwamen vooruit. Ergens halverwege kregen we een appje van Leo: Wilma had gezien dat we slechts 1,9 kilometer per uur gingen, of we misschien een sleepje nodig hadden?

Nee, dat hadden we niet nodig. We hadden afgesproken om tegen half drie aan te komen, en waren nog mooi op tijd. De vlaggetjes wapperden mooi in het wand, en ondanks alle stoere woorden van ons allebei, vonden we het toch wel leuk om de skyline van Sneek te zien, toen we op de mooie Brekken voeren.

Nou, en toen we de wijk invoeren! Kippenvel! Vlaggen waren gehesen, op de wal en op de boten, ons buurtje stond buiten te zwaaien en maakte foto's. Op onze eigen steiger waren zelfs "Welkom Thuis" vlaggetjes opgehangen.

Leo en Astrid hadden hun boot in Wilma's haven gelegd, dus wij gleden behoedzaam op ons eigen plekje. Het was even kijken hoe het zat met de lijnen, onze vaste spring op de wal zat klem bij de geïmproviseerde vlaggenstok, maar gelukkig hebben we lijnen genoeg aan boord.

En toen was het de hele middag knuffelen en kletsen. Leo had de bestelde statafels gehaald, en het werd zó lekker warm dat we buiten bleven zitten en staan. In Koudum en Wâldsein hadden we een boel drankjes, hapjes en koekjes gekocht, en onderweg hadden we koffie en thee gezet. Astrid ook al koffie en thee klaar, dus we hoefden bijna niets te doen. Even alles op schaaltjes en klaar was Kees.

Ha, over die schaaltjes: ik zei tegen Leo dat ik nog even naar de boot moest omdat we daar veel schaaltjes hebben. Hij zei dat we ontzettend veel schaaltjes hebben. Maar ja, ik wist niet meer waar ze staan...... Het moet allemaal nog wennen.

We hebben heerlijk gekletst en kregen zelfs nog lekkere wijnen, bossen bloemen en pluimen, en een heerlijke sûkerbôle! Wat een verwennerij! Er werd trouwens niet alleen gezegd dat de blog interessant en leuk was, maar ook dat het fijn was dat we er weer zijn. En: dat het zo leuk was dat we deze borrel hadden georganiseerd. Ha, dat vonden wij ook!

Heel vaak hebben we verteld dat we een geweldige Reis hebben gehad. Niet alleen vanwege de route, de mooie dingen die we zagen, de leuke mensen die we hebben ontmoet, maar ook omdat we gezond zijn en geen problemen met de boot hebben gehad. Dat we bijna elke dag wel tegen elkaar gezegd hebben dat we ons ongelofelijk RIJK voelen. En zijn!

Toen iedereen was vertrokken, heeft Hidzer patat gehaald en heb ik de boel opgeruimd en toen zijn we aan boord gaan eten. En slapen. Anders hadden we thuis ons bed moeten opmaken, een leuk excuus toch? 

Oh ja, want we kregen meerdere keren de vraag of we ons verheugden om op ons eigen bed te slapen thuis. Nou eh, nee. We slapen aan boord even goed en even lekker als thuis. We gaan zo even kijken naar Beste Zangers, en maken het waarschijnlijk niet laat.

Morgen komt de hele familie, daar verheugen we ons ook weer op. Maandag zwaaien we Leo uit, en de rest van volgende week gaan we "aarden", opruimen en laten we alles wat gebeurt over ons heen komen.

Tot we weer gaan varen blijft het stil op deze weblog. Ach, lang zal dat niet duren, want we zijn altijd graag aan boord. Dus als de agenda het toe laat, stappen we gauw weer op de Nocht!