nog zes nachtjes

Het waaide flink. Dat merkten we aan de golfjes en een val die een beetje klapperde. En op de fiets merkten het zeker!

Ons doel was Workum, het Jopie Huisman Museum. Op de heenreis ging het lekker, op de terugreis ook maar toen bijna de hele route op de laagste versnelling.

Oh, en het museum was weer leuk! In de winter van 2022, het jaar dat Jopie 100 jaar zou zijn geworden, is het nogal verbouwd. Het lijkt veel ruimer nu, met ander kleurgebruik, en er was een filmzaal waar een film vertoond werd over de drie gestolen schilderijen. Dat was in een galerie in Nuenen gebeurd, in 1984. Nog steeds zijn de schilderijen niet weer terug.

Indrukwekkend hoor, vooral de manier waarop de film over de drie wanden "gleed" en heel dichtbij kwam. We konden de details van de schilderijen heel goed zien.

In de zaal waar nu 150 werken hangen (sommige zijn nog nooit voor publiek te zien geweest), hebben we gestemd op een mooi zelfportret als palingvisser. Maar ook werden we geraakt door een wascotekening van Pake Ypke.

Oh, en de toiletten zijn ook een bezoek waard hoor! Kijk nou wat een mooie deuren! Ik ging naar het kamertje met "stilleven met leren jas van Jelmer", en aan de binnenkant was een detail van het schilderij. Geweldig!

En vanavond, met nog zes nachtjes te gaan voor we in Sneek aankomen, hadden we een prachtige lucht. Niet de zonsondergang, maar de opkomst van de maan. Met dertien ganzen die oefenden voor hun vlucht, maar bijna niet te zien waren. Heel speciaal.