Sinds we in Fryslân terug zijn, hebben we aan Marrekrite-walletjes gelegen. Al zeven nachten. Maar zonder een Marrekritevlag. Dat hoort niet zo natuurlijk, maar ja, ze zijn niet bij de Poiesz te koop. Volgend jaar maar weer.
We hebben gisteren weer met Thomas gebeld. Hij is nu in Avignon, samen met zijn zwager in de camper, op weg naar huis dus. De boot staat op de wal in Port Saint Louis. Hoewel het iets duurder is dan hij had verwacht, voelt het heel goed en was hij erg blij met de professionaliteit van alle de medewerkers.
Nog twee nachtjes, dan komen we thuis. Andries belde over de overdracht van het huis, dat maandagochtend zou zijn. Maar het is naar 's middags verplaatst, en Leo kan er dan niet bij zijn. Die had gezegd dat het wel zonder hem kon, dat hij ons "ontvangt" zaterdag en dat we een borrel doen. Nou, dat was prima.
De agenda raakt al aardig vol. De bridge-competitie, muziekles en leuke uitjes zijn genoteerd. Thuiskomen komt nu echt dichtbij hoor. Leuk? Ja. Steeds leuker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten