We hebben van de week enorm vaak de foto's en filmpjes bekeken, wat opgeruimd, veel gelezen en veel gewandeld.
Naar het strand van Desimi, om even lekker te zwemmen in het koude water.
Op weg daar naar toe zien we het passagiersschip steeds mooier worden. Er zitten heel veel, echt heel veel manuren in. De bakboordskant zit al in de grondverf, en aan stuurboordskant wordt nog met een motorzaag gewerkt.
Langs het kleine dorpje Rachi hebben we ook heerlijk gewandeld. Rachi lijkt wat uitgestorven, maar ja, dat doet Nydri ook. Ook hier veel contrasten: in de conditie van de straten, in het mooie van huizen, in kleurgebruik. Maar de mensen die we ontmoeten zijn wel in voor een praatje, al moet dat soms met handen en voeten.
Bij dit huis, op een hoek, zagen we een kitscherig keramieken ezeltje op de muur staan, met kunstbloemen. Er klonk luide muziek, ze zijn niet bang voor geluidsoverlast richting de buren blijkbaar.
Sinaasappelbomen, citroenbomen, mini altaartjes, kunstig gemozaïekte muurtjes, het was er allemaal.
Ach, en de olijfbomen, daar blijven we ook vaak even bij stil staan. Sommige bomen zijn zó mooi kronkelig gegroeid, dat zijn echte wondertjes. In onze ogen dan. Wandelpaden lopen soms dwars door een olijfboomgaard, en dan is het weleens zoeken naar de juiste route. Ach, we lopen weleens een stukje verkeerd, maar echt verdwalen bestaat niet op Lefkada.
Hoe sommige mensen kunnen leven te midden van alle rommel die ze verzamelen is ons weleens een raadsel. Misschien zien ze handel in de oude zooi. Dat zou erg mooi zijn want dan worden ze binnenkort rijk, zoveel is er verzameld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten