reisje naar Meteora #3

Na weer een heerlijk ontbijt (Hidzer ging voor het Engels ontbijt, ik voor het Griekse), reden we langs de bakker voor lunch-brood en het was iets van 9:00 uur toen we Kalampaka verlieten.

De zon scheen weer. Na lange rechte wegen langs het spoor kregen we een afslag richting de bergen. Daar werd het prachtig. Bij Pyli stopten we bij een brug uit 1541. Sfeervol nu, maar 's zomers waarschijnlijk nogal druk. Er stond een oudere dame allerlei kruiden te verkopen, die gaf ons een klein beetje lekker ruikende salie.

 

De bergen, bergweggetjes, bergdorpjes: we genoten ervan! Soms sprookjesachtig, soms bijna gevaarlijk doordat een vangrail ontbrak, soms verlaten. Maar erg mooi.

We namen pauze met baklava, op een plek met mooi uitzicht. Hoewel er her en der sneeuw lag, was het heerlijk in de luwte. 

We waren een klein dorpje al uit toen we ons verbaasden over de vele boomstammen langs de weg. Wel 600 meter lang lag de berm vol met vaak erg dikke stammen.

Verderop, op de relatief brede bergweg, waar het prima rijden was, zagen we veel neergestort gesteente langs de weg. Oh, er staan inderdaad wel borden die waarschuwen voor vallend gesteente, maar het gebeurt dus echt!

Sommige dorpjes leken verlaten. Misschien alleen voor de winter, maar het was toch niet een mooie vakantiestreek hier. Denken we.

Het was een geweldige route, met brede en smallere wegen, geiten en koeien op de weg, gaten in het asfalt, zelfs een stukje grindslag, en ook moesten we meermalen even uitwijken voor rotsblokken op de weg. 

In het dorpje Melates picknickten we op het schoolplein van een verlaten schooltje. Best idyllisch. Waarschijnlijk is er iets gebeurd in 1999, want er stond een soort gedenksteen, maar we konden er niets van ontcijferen. Misschien werd de school toen opgeheven. 

Tegen vier uur 's middags waren we weer aan boord. We kijken terug op een geweldig reisje naar Meteora!