zaterdag 28 januari 2023

Feestvakantie #3 spelen

We hebben wat af gespeeld deze dagen. Wie er het meest plezier had is vaak moeilijk te zeggen, hihi! 

Binnen werd de ballon (gevonden in de ballenbak) op meerdere plekken opgehangen, en we hebben veel geverfd, geplakt en gekleurd.

 



Het "treintje bouwen" was een succes: zowel beneden als boven werd ermee gespeeld. Zelfs verdiepingen en doodlopende wegen werden niet geschuwd. En wonder boven wonder: het batterijtje van het locomotiefje is nog niet leeg!


Dansen en zingen deden we ook. Marit was de baas over de ceedeespeler, en daar genoten we allemaal van. 

Buiten deden we ook van alles. Rondjes lopen, klimmen, wasknijpers stuk maken, knopen leggen, visjes voeren en hijsen, we hadden het er lekker druk mee. 


De schepnetjes bleken ook leuke paardjes te zijn. Marit had bedacht dat we niet over de rode tegels van het mozaïek mochten lopen, en gaf zelf het goede voorbeeld.


Op anderhalve kilometer van de boot was een speeltuintje. Niet super spannend, maar leuk genoeg om er bijna elke dag even naartoe te wandelen. We zijn er zelfs een keer met de rubberboot naartoe gegaan. 


Op het strand vlakbij de speeltuin lagen flinke bulten zand. Waarschijnlijk wordt de boel voor het toeristenseizoen nog wat opgehoogd. Hidde en Marit vonden het lekker om er te spelen. Hidde wil graag los lopen, maar met water en auto's in de buurt vonden wij dat erg spannend. Daarom kreeg hij een spanbandje omgebonden. 

Hij had direct door dat dit voor hem een geweldige oplossing was: hij hoefde niet in de kinderwagen of aan de hand, en had enkele meters bewegingsvrijheid. Sterker nog: na de eerste keer vroeg hij er zelf al om! Wanneer we van boord wilden en in de kuip stonden, vroeg hij al "touw mee?"

Af en toe wilde Marit ook aan een touw. Dan was ze een paardje. Of een unicorn. Of een danseres. 


Marit mocht natuurlijk ook wel eens een filmpje kijken. Buurman en Buurman, Bing, Nijntje en  Peppa Pig kwamen voorbij. Vaak tijdens het middagslaapje van Hidde, dan had ze even rust.


Niet altijd, want de rubberboot lonkte ook! Er werden flinke afstanden geroeid: naar de ton, onder de loopplank door (een rondje om de Nocht), naar het puntje van de steiger, en Marit liet zien dat ze het al goed in de vingers had, dat roeien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten