Weer thuis

 Het was weer een super dag vandaag. De boot werd weer te water gelaten. Ik vind het altijd maar weer een spannend gebeuren: op wieletjes vervoeren richting het water, daar in banden hangen, en dan in 't water. 

Maar het ging weer helemaal perfect. De Mannen van de Werf hebben er verstand van, doen alles rustig en zorgvuldig en daardoor gaat het goed.

De mast werd opgetild (door een kraan, hij is te zwaar voor menselijke spierkracht) en op de bokken geplaatst. Dat was ook spannend hoor! Staan de bokken goed? Past het allemaal? Gaat het niet wiebelen? 

Maar gelukkig ging alles goed. Met Liefde en Beleid werd de mast op de bokken geplaatst, met veel spanbanden sjorden we alles vast en gingen we aan 't begin van de middag op pad.

Eerst naar Rimare, omdat de diepte nog ingesteld moest worden op de dieptemeter.

Ha, en toen weer naar de Werf, omdat we de giek vergeten waren. Oei oei, lekker onnozel! Het was geen omweg gelukkig, we kwamen er langs, maar we voelden ons wel knap sukkelig. 

Na een klein uurtje knutselen lag de giek ook netjes aan boord en konden we naar huis varen. Geen brugopening aanvragen, nee, gewoon onder de brug door. Toch gek, maar wel makkelijk.

En zo ligt de Nocht er nu bij. We moeten er nog aan wennen.......

weekend in de loods

Het was bijna een weekend van "even". Even dit, even dat. 

Even de gewassen lijnen weer in de mast trekken. 

Even de laatste stukjes in de blauwe lak zetten.

Even opruimen.

Even de laatste dingen poetsen.

Even de anodes plaatsen.

Even de naam van de boot op een bok verven.

Even de mast schoonmaken met St Marc.

Even de wanten oprollen.

Even de wanten op het dek brengen en (tegen diefstal) vastbinden.

Qua tijd duurden deze klussen niet "even". We waren het hele weekend bezig. 

Even koffiedrinken en lunchen deden we natuurlijk ook, maar we misten de taart waar Gerhard Pietersma van de week op trakteerde.

Ate en Leida kwamen langs, en dat was een erg gezellig "even". Lemke staat hier ook op de werf, buiten, dus we zijn ook hier bijna buren.

Zaterdagavond gingen we op Tot-Ziens-Visite bij Arend en Marianne. Weer supergezellig, het was laat voor we er erg in hadden.

Ik ben ook nog de buurt langs geweest (vrijdag ook al), om iedereen uit te nodigen voor een Tot-Ziens-Borrel op onze laatste avond thuis. 

Ha, vrijdag ben ik met redelijk vieze handen (verf) naar muziekles geweest, maar zaterdag, na het schoonmaken van de mast met St. Marc waren ze hartstikke schoon. Ja, ik ben fan van St. Marc. En van Remmenreiniger. Daarmee krijg je het schroefdraad van de wantspanners super schoon. 

Dag vijf in de loods

Vanochtend waren we om kwart over zeven al bezig. Nee, niet op de werf, maar thuis. Hidzer was de vallen aan het ontwarren. Deze lijnen (de kraanlijn, de hijs van het zeil, van de fokken, van de halfwinder enzovoort) hadden we in de wasmachine gehad en zaten lekker in de knoop.

Ik naaide lussen in de spanbanden. We hadden een heleboel gekocht bij Action, voor bijna niets, en hebben vele ervan in tweeën en drieën geknipt. Ze waren 3,5 meter lang, en nu hebben we dus een boel kortere. Handzamer voor ons. 

Op de werf deden we weer van alles. Vooral afmaak-klusjes. Het dak en het zonnepaneel werden gepoetst, en glimmen weer als nieuw.

Chiel van Rimare kwam om de dieptemeter te plaatsen. Er moest nog een ietsiepietsie aan geschaafd worden, en toen paste hij precies. Hidzer hielp met het trekken van draden van de gever naar het dashboard, en na een uurtje waren zowel hij als wij erg tevreden.

We kregen ook bezoek van Bakker uit IJlst. Dat zou afgelopen woensdag al, maar ach, we hadden nog geen haast.  De schroef was zelfs deels gepolijst en zag er mooi uit. Ook hier moest nog een kleinigheidje ter plekke gedaan worden, maar nu kunnen we weer op de motor vooruit. En achteruit.

Het begint er al op te lijken. Nog genoeg te doen van 't weekend, maar het komt allemaal goed.

Vanavond ben ik naar de (voor mij) laatste trekharmonica-les geweest. Het was weer erg gezellig, en ik kreeg een boel goede wensen mee. En een aardigheidje van Jet, omdat ze mijn kaardemolen heeft gekregen. Een schaapje met een "tegoedje" voor koffie op een terrasje onderweg. Gaan we doen!

Dag vier in de loods

 De tiewraps die gisteravond bezorgd werden hebben we vanmiddag gebruikt om de wanten te coderen. We hebben alle wanten losgemaakt, per setje een kleur gegeven, en daarbij het want aan stuurboordkant twee tiewraps geschonken. Een kleurig geheel.

Ik had 's ochtends van de tiewraps een hart gevormd, voor twee vriendinnetjes. Die krijgen beide elke dag een appje met een afbeelding van een hart, onder de naam De Liefde van Vandaag.

Wat hebben we verder gedaan? Nou, de bokken hebben weer een upgrade gehad: een kruis in het midden. De stuurhut is voor de derde keer in de Woodskin gezet, een katrolletje voor de fokkeschoten is van roest ontdaan, het gat rondom de toekomstige dieptemeter is twee maal in de Primacon gezet, de KM-plankjes en het luik boven onze slaaphut zijn weer mooi wit (kleurnummer 9001) geverfd, er is wat geveegd en gestofzuigd.

En we moesten opruimen, want oh, wat is het gauw een puinhoop geworden in, op en naast de boot. Alsof we een stelletje zwervers zijn, zo erg. Gelukkig konden we alles wat we nodig hadden nog steeds vinden, maar het was Te Erg. 

We hadden vandaag bezoek verwacht van Rimare en Bakker, om respectievelijk de dieptemeter en de schroef te plaatsen. Maar beide bedrijven kwamen niet opdagen. Rimare belde tegen vijf uur op dat een andere klus enorm uitgelopen was, met veel excuses, en er werd beloofd dat ze morgen om 12:00 uur komen. Yme heeft Bakker gebeld vanochtend, maar zij hebben nog niet terug gebeld.

Nou ja, we wachten maar even af......

Dag drie in de loods

Ha, weer een lekkere dag. Eén van de hoogtepunten zijn wel de chocolaatjes bij de koffie, maar dat terzijde. Andere goede dingen vandaag waren het feit dat de romp echt wel dik is. Zeven millimeter, dat is echt wel flink. Het gat, dat de Man van Staal maakte, ziet er wat luguber uit, maar het komt vast goed.

Op weg naar de werf zijn we bij Verf van der Veer langs geweest om onder andere roomwitte verf te kopen. 

Hidzer heeft de buitenkant blauw geverfd, van de waterlijn tot de stuit. Ik vind het erg mooi geworden, maar Hidzer is blij dat er geen professionele schilder op zijn vingers kijkt.

Ik heb de punt, rondom de ankerlier geschuurd, en de geultjes van de gangboorden. Daarna heb ik dat schoon gezogen en met Sint Marc afgenomen. Het was een tijdrovend klusje, maar het moet nu eenmaal. Het verven met de nieuwe verf ging prima, het is echt van goede kwaliteit.

De stuurhut heeft nog een laagje Woodskin gekregen, het ziet er mooi uit.

De WD40 heeft zijn werk gedaan: Hidzer kreeg de pen in de zaling snel los. De Mannen van de Werf adviseerden gekleurde tiewraps te gebruiken om de wanten te coderen. Die heb ik gisteren direct besteld en ze zijn zojuist (half negen 's avonds) bezorgd door DHL. Honderd stuks in tien kleuren.

Het bleek niet zo gek om de boel eens los te halen. Even schoonmaken is geen luxe. Wanneer dat voor het laatst is gedaan weten we niet. Misschien is het nooit gedaan, dat zou ook zomaar kunnen.

Hoera, om even voor vijf uur kwam de Man van Staal langs. Met in zijn hand een stukje romp. Hij heeft de cilinder er uit gesneden, uitgeboord tot de juiste diameter, en ingekort. Nu was het tijd om het vierkantje weer in de romp vast te lassen.

Dat was voor hem een klein klusje, gelukkig maar. Ik ben ondertussen nog even naar de pinautomaat gereden, en gaf hem na afloop ook een kruidkoek. Weliswaar uit de vriezer, maar wel zelf gebakken. Hij blij (hopen we) en wij blij. 

Hidzer heeft nog gauw een laag Primacon aangebracht. Aan de buitenkant, want binnen is het te rokerig doordat de verf tijdens het lassen zo enorm heet werd. We hadden geen zin meer, het was intussen al zes uur geweest. Morgen is er weer een dag! 

Dag twee in de loods

 Het was weer een lekkere werkdag. We hebben onder andere de plekken op de kiel twee keer met Primacon ingesmeerd, Hidzer heeft de bokken nog degelijker gemaakt dan ze waren (omdat we de mast zo vreselijk zwaar vinden), en gezamenlijk hebben we de stuurhut onder handen genomen (schoonmaken, afplakken, in de Woodskin zetten).

De Mannen van de Werf geven ons op verzoek tips en laten ons profiteren van hun ervaring. Bijvoorbeeld over de bokken voor de mast. Ze adviseerden om de verstaging van de mast af te halen, omdat juist dat zo zwaar is. We keken of dat mogelijk is, en ja, in theorie moet dat kunnen. Het is er immers ook aan gezet.....

Hidzer ging met WD40 (dankjewel Sinterklaas) aan de slag, morgen gaan we kijken of de boel los kan. Het zou moeten kunnen denken we. Dat zou een boel gedoe schelen, want opgerolde wanten zijn makkelijk te hanteren dan lange wanten die we aan de mast moeten binden.

En hoera, De Man van Staal kwam langs. Hij luisterde, keek, overlegde en ging aan de slag. Hij sleep een vierkant uit de romp, mooi om het gat van de dieptemeter heen. Aan de buitenkant hebben we snel kleden opgehangen, en aan de binnenkant deden we de vloerdelen dicht. Nou, eventjes open dan, voor de foto's.

De Man van Staal gaat er mee aan de slag: misschien het gat uitboren of het wordt een andere oplossing. We wachten af, het komt vast en zeker goed.

Na nog even met de Primacon aan de slag te zijn geweest, zijn we naar huis gegaan. Er stond nog snert in de vriezer, dat smaakte prima. Een beetje moe maar erg voldaan, dat zijn we.

Lange werkdag

 We hebben flink gewerkt vandaag. Om acht uur waren we op de werf, klommen op de boot en maakten ruimte vrij voor de nieuwe dieptemeter. Maar al gauw werd er geklopt: we konden de loods in!

Ha, lekker warm, ongeveer 18 graden. Dat is pas lekker! We gingen lekker aan de slag. Onze doelen voor deze week zijn: een nieuwe dieptemeter (wordt door Rimare geplaatst), het onderwaterschip in de anti-fouling zetten, anodes vervangen, de stuurhut in de Woodskin zetten, de bokken voor de mast vervolmaken, de mast poetsen, de verstaging poetsen, de geultjes van de gangboorden verven, en dan komt er vast nog wel wat bij.

Rimare belde om de afspraak te bevestigen cq te checken. Sybren zou tegen half twee komen, maar ik zei dat we al op de werf waren dus hij mocht ook wel eerder komen. Als hun dat beter uitkwam. Nou, dat bleek, want we zaten nog aan de koffie (wij werden wel gevraagd op de koffie, anderen niet), toen hij er aan kwam.

Jammer oh jammer, de nieuwe dieptemeter paste niet. De diameter van het gat in de romp is 6 mm te klein. Vroeger werden er verschillende maten gehanteerd, nu schijnt dat een standaard maat te zijn. 

Wij hebben een degelijke RVS ring, waar tot nu de defecte snelheidsmeter in zat. Dat gat gaan we nu voor de dieptemeter gebruiken. Want die snelheid-door-het-water interesseert ons niet zo (daar kun je de stromingsterkte aan zien) en bij de oude dieptemeter (die dus ook defect is) kunnen we niet zo goed bij.

Maar goed, het gat is dus te klein. De RVS ring moet groter. Daar had Sybren wel een mooie boor voor. Maar helaas, dat zou een enorm tijdrovend klusje worden. We besloten dat wij zouden gaan boren, met Sybrens boor, en hij ging weer iets anders doen.

Maar na een poosje keken we elkaar aan: gaan we echt uren boren? We vroegen Yme wat het verstandigst zou zijn: boren of een gat in de romp zagen. Nou, Yme was resoluut: Sjoerd, De Man van Staal, moest komen om een mooi gat voor de nieuwe dieptemeter te maken. Wij kennen deze Man van Staal, want hij heeft in 2015 een hele mooie en degelijke constructie in onze kuip gemaakt.

Yme belde de Man van Staal en die zal morgen komen.

Ik belde Sybren om hem op de hoogte te brengen en we spraken af dat we de boormachine weer terug naar de zaak zouden brengen.

Vanmiddag kwam Bram, De Man van RVS. Om de ankerconstructie, die Hidzer voor het nieuwe anker heeft gemaakt, op professionele wijze (lees: superdegelijk en mooi) te gaan maken. Eigenlijk had De Man van RVS geen tijd hiervoor op korte termijn, maar ja, de afspraak was al in oktober gemaakt. Het komt ook wel goed hoor. 

De Man van RVS maakte foto's, mat van alles op, en wij hebben aan het eind van de middag het anker en de huidige ophangconstructie bij hem gebracht. Hij woont trouwen heel erg mooi, aan de buitenrand van Oudega.

We zagen er niet uit toen we naar hem toe reden, want we hadden het onderwaterschip onder handen genomen. Blaasjes lek geprikt en het staal schoongemaakt, en de rest met een schuursponsje geveegd. Nou, dat gaf nogal wat zwarte stof. Alsof we schoorsteenvegers waren, haha! 

Al het blauwe is afgenomen, de kale (blaasjes)plekken op de kiel hebben we in de Primacon gezet, en na 't eten zijn we nog een keer naar de werf gegaan om het onderwaterschip in de anti-fouling te zetten.

Nou, nu hebben we 't wel gehad hoor. Even gedoucht, nog even zitten en op tijd naar bed.

poetshulpje

Vanochtend werd ons logeetje gebracht, want haar kinderdagverblijf-opvang-mevrouw is nog steeds ziek. We hebben dus niet zoveel gedaan aan de boot. Hidzer heeft wel wat voorbereidingen voor volgende week getroffen, ik ben met Welmoed op de fiets gekomen en heb de mast gepoetst.

Welmoed heeft zich best vermaakt met een stootwil, een doekje en een lege flacon poetsmiddel. Ik had haar reddingsvest met een touw vastgemaakt aan een want, dus ze had nog lekker bewegingsvrijheid maar kon toch geen kant op.

 

Boot uit het water

 Ha, weer een reisje met de boot. Weliswaar een kort reisje, maar toch een belangrijke. We zijn gisteren naar de werf gevaren. De werf van Yme en Johan, waar we al vaker zijn geweest. Om er te komen moesten we even de brug van Uitwellingerga "bestellen", en dat lukte prima. 

We hadden nogal wat mee aan boord. Geen eten en kleding of zo, maar klusmateriaal. De bank in de stuurhut lag vol met stukken hout. Het mini-mastje dat Hidzer heeft gemaakt, en onderdelen voor de bokken waar de grote mast straks op moet liggen.

De mast werd er af getakeld, dat vind ik altijd een spannend klusje. Er werd met ons overlegd waar de strop geplaatst moest worden. Alle vier dachten we dat we de goede plek hadden: ongeveer waar de radar (die we er vorig jaar afgehaald hebben) had gezeten. Maar de volgende keer moet het even hoger: vlak onder de lamp, boven de eerste zaling. Dan blijft de mast wat verticaler in de strop hangen. 

Toen de mast er eenmaal af was, hebben we de wanten bij elkaar gebonden en de wantspanners in hun sokjes verpakt. Die sokjes heb ik een paar jaar geleden genaaid van oude handdoeken, zodat ze de boot niet beschadigen bij het tuigen.

Daar bleef het even bij, gisteren. De boot bleef in het water, want wij wilden op tijd naar huis omdat Klaas en Sjieuwkeline kwamen eten. Het was erg, erg gezellig. We aten stokbrood met lekkers vooraf, daarna "het soepje van Jantsje", als hoofdgerecht hartige taarten en banoffee-in-een-glas als dessert. En bij de koffie natuurlijk lekkere bonbons. We kregen een fles lekkere wijn van hen, die nemen we mee op De Reis.

Vandaag was het spannend toen de boot uit het water gehaald werd: hoe zou het zijn met de schroef en het roerblad? Zou de boel erg beschadigd zijn geraakt na het aan de grond lopen eind januari?

Nou, wel een beetje. Het roerblad is wat oppervlakkig beschadigd, maar dat is een kwestie van opnieuw verven. Het roer heeft een deukje. Ik dacht dat het wel meeviel, maar de mannen-die-het-weten oordeelden anders. Ook de man van de verzekering, die langs kwam vond dat het duidelijk schade was en dat de schroef hersteld moest worden. 

Wij zijn ruim vijf uren bezig geweest met het afspuiten van het onderwaterschip. Jonge jonge, wat een klus. Er zaten heel veel kleine pokjes op. Echt heel veel. En ze waren er moeilijk af te krijgen.

We spoten om en om met de hogedrukspuit, want het was best zwaar werk. Maar het loonde de moeite want halverwege de middag was de boot nagenoeg schoon.

De mast werd op bokken gelegd, een eind van de kraanplaats vandaan, zodat ie niet vies zou worden van andere afspuiters, 

We werden gebeld door Zeilmakerij Sterk, dat de fokken weer opgehaald konden worden. Mooi, dat is supersnel!

We zijn met de schroef naar firma Bakker in Drylts gereden (Yme had voor ons gebeld; eigenlijk stond hun agenda vol, maar ze maken tijd voor ons), en haalden de fokken op. De dame die ze nagekeken had, vertelde dat ze niet alleen de losgelaten stiksels op de UV-baan had hersteld, maar ook bij een oog uit voorzorg wat had genaaid en geplakt. 

Productieve dagen dus!